این جانب مدّتى است که در یکى از باجه هاى مخابرات مشغول به کار هستم. کارفرمایم معتقد است که باید از ارباب رجوع بیشتر از نرخ هاى مخابرات گرفت. ضمنا کار دیگرى که انجام مى دهیم، خدمات فورى است؛ مثلا کارهایى از قبیل خلافى ماشین ها باید زود گرفته شود، ولى به دلایلى زود انجام نمى شود. وى مى گوید: «ارباب رجوع را با دروغ بفرست تا بروند» حال اگر من دروغ بگویم، گناه کرده، و به خلق خدا نیز ظلم نموده ام، و اگر راستش را بگویم، ارباب رجوع با من درگیر شده، کارم را هم از دست مى دهم؛ با توجه به این مطلب، تکلیف چیست؟
دشمنان ما در عرصه بین‌المللی به‌صورت دائم از طریق خبر، گزارش و تحلیل دروغ علیه ما تبلیغ می‌کنند، اگر ما هم مثل آنان عمل کنیم، چه تفاوتى با آنان داریم؟ با توجه به این مطلب، تکلیف ما چیست؟
امام راحل (قدس سره) می‌فرمودند: «گاه می‌توان براى حفظ نظام، برخى از واجبات را نیز ترک کرد.» آیا این موضوع در خبر هم صادق است؟ آیا خبرنگار نیز می‌تواند براى حفظ نظام به‌دروغ متوسّل شود؟
آیا به کار بردن عبارت‌های مبالغه‌آمیز تبلیغاتى که مصداق دروغ نیست، امّا از حالت اطّلاع رسانى پا را فراتر گذارده و به‌قصد تشویق مردم به مصرف بیان می‌شود، جایز است؟
دروغ گفتن در موارد ذیل چه حکمی دارد؟
الف) براى حفظ جان مسلمان؟
ب) برای حفظ جان کافر ذمّی؟
ج) درجایی که انسان می‌تواند با دروغ گفتن و به خطر انداختن جان خود و یا شخص دیگر، موجب نجات جان چند مسلمان بشود؟ ضمناً در این صورت با به خطر افتادن جان شخص دیگر و تلف شدن او، دیه به عهده کیست؟
