ایشان در این دیدار با تقدیر از خدمات این هیأت بررسی، که فعالیتهایشان در راستای پرداخت وام قرضالحسنه بدون سود میباشد، اظهار داشتند: قرآن مجید در واقع قرضالحسنه را همردیف شهادت فی سبیلالله قرار داده است و میفرماید: شهادت در راه خدا معامله با خداست، او جانها و مالها را میخرد و در مقابل آن هم بهشت میدهد و سه سند هم میدهد (کتاب قرآن، انجیل و تورات). در جای دیگر میفرماید: کیست که به خداوند قرض دهد. وام گیرنده خداست، پس ثوابی که قرضالحسنه دارد از انفاق هم بیشتر است، زیرا انفاق را هر کس نمیپذیرد ولی قرضالحسنه را همه نیازمندان میپذیرند.
معظم له در ادامه افزودند: قرضالحسنهای که سالها در محیط کشور ما تشکیل شده است، فوائد و برکات فراوانی داشته است. یک فایده آن پناهگاه بودن برای افراد ضعیف است. به عنوان مثال شخصی فرزندش نیاز به عمل جراحی دارد، دخترش جهیزیه میخواهد. برخی ضرورتهای مهم اجتماعی است، که توسط قرضالحسنهها دفع میشود. فایده دوم این است که مردم و جامعه میفهمند که دین فقط برای آخرت و عبادتشان نیست و اگر زیر چتر دین قرار گیرند، دنیایشان را هم نجات میدهد و قرضالحسنه یکی از شاخههای مسائل کمکهای مردمی دینی است.
ایشان با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم ـ ص ـ که فرمودند: «بهترین مردم کسی است که بیشتر از همه نفعش به مردم برسد»، تأکید کردند: اگر ما این شعار را در دنیا زنده کنیم جاذبه اسلام چقدر قوی میشود، با آن احترامی که نماز و روزه و حج دارد باز بر قرضالحسنه تأکید میشود. پس اگر قرضالحسنهها خوب عمل کنند علاوه بر نجات مردم، موجب تبلیغ دین اسلام میشود. یعنی جاذبه دین را زیاد میکند و علاقه مردم نسبت به اسلام بیشتر میشود.
ایشان اضافه کردند: اگر در کنار مسجد و یا حسینیه یک صندوق قرضالحسنه و یا درمانگاه وجود داشته باشد، میگویند مسجد فقط برای نماز نیست و حسینیه تنها برای عزاداری نیست، مشکلات مردم را نیز حل میکنند و آفرین به دینی که به همه جهات مردم رسیدگی کند!
معظم له در ادامه نهادهای قرضالحسنه را مردمی برشمردند و خواستار مردمی ماندن آنها شدند و تصریح فرمودند: مصلحت نیست که نهادهای مردمی، دولتی شوند، یک روز به ما خبر دادند در فلان شهر میخواهند مساجد را زیر چتر یک هیأتی قرار دهند که دولتی است. به صراحت به علمای آن شهر نوشتیم که مخالفت کنید، زیرا مساجد هیأت امنای مردمی دارند، در شرایطی قرار داریم که بدون تشکیلات نمیشود کار کرد لذا هیئتهای امنا، مرکزی باشد که نظارت کنند و این با دولتی بودن تفاوت دارد، هر چند که ما قبول داریم بدون شک دولت، دولت اسلامی است و ما حمایت کرده و میکنیم.
معظم له همچنین خاطر نشان ساختند: قرضالحسنه یک نهاد مردمی بوده و هست و خواهد بود ولی همیشه از نهادهای مردمی سوء استفاده میشود شاید در مسجدی هم کفشی را بدزدند ولی در مسجد را که نمیبندیم بلکه جلوی سوء استفادهها را میگیریم؛ کارها باید اصلاح شود نه اهداف. متأسفانه عدهای از سوء استفادهچیها آمدهاند در زیر این نام و سوء استفاده کردهاند که خداوند از آنها نگذرد. حال چنین اتفاقی که افتاد باید دستهای سوء استفادهچیها را قطع کرد.
ایشان ادامه دادند: دولت شعارش این است که تا امکان دارد نهادهای اقتصادی را به بخش خصوصی واگذار کند، حال اگر حرکتی برعکس آن صورت گیرد، کار درستی نیست و لذا برای از بین بردن سوء استفادهچیها پیشنهاد میکنم در عمل یک هیئات امنا از خود صندوقهای قرضالحسنه از افراد شناخته شده خوش نام و خوش سلیقه را انتخاب کنند و بعضی از نهادهای دولتی بر آنها نظارت داشته باشند نه اینکه دخالت کنند و این امر موجب دلگرمی و اعتماد مردم میشود.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از برخی صندوق های قرض الحسنه که در لوای این نام تجارت می کنند خاطرنشان ساختند: باید مسئله صندوق های قرض الحسنه از صندوق های تجاری جدا شود، متاسفانه برخی به نام صندوق های قرض الحسنه 28 درصد صود می گیرند. بارها گفته ایم کارمزدی که صندوق ها می گیرند یعنی کارمزد پرسنلی، آب، برق و تلفن و اگر بیش از آن بود جایز نیست. بنابراین کسانی که قرض الحسنه دارند باید حداکثر 2 الی 3 درصد سود بگیرند. خوب صاف و ساده بگوئید می خواهیم تجارت کنیم، پس اسم آن را بگذارید صندوق تعاون - تجاری تا به کلی حسبشان از قرض الحسنه جدا شود.
معظم له در پایان متذکر شدند: بخش قابل ملاحظهای از صندوقهای قرضالحسنه امروز، انفاق فی سبیل الله است. زیرا هر کس میداند اگر پولی به کسی بدهد سال آینده با این گردش که در اقتصاد ما است قدرت خرید آن کم میشود و اگر سه سال از آن بگذرد گویی پول را به او بخشیدهام و در حقیقت هم انفاق است و هم قرضالحسنه.