انسان در ساحت زندگی فردی و اجتماعی خود، همواره نیازمند آموزه ها و تعالیم اخلاقی و تربیتی است؛ چرا که تخلق به اخلاق الهی و بهره گیری از آن در زندگی، زمینه ساز نیل به کمالات انسانی و در نتیجه کسب سعادت دنیا و آخرت است و از این رهگذر، رستگاری انسان در سایۀ تهذیب و خودسازی حاصل می شود.