شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان از منظر معظم له

شرح دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان از منظر معظم له


دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان/رمضان، ماه رسیدن به خشنودی خدا/ راه جلب رضايت خداوند/رمضان؛ در بندکننده شیطان/۶ راهکار کلیدی برای رهایی از شر شیطان /اسباب ورود به منزلگاه بهشت‌

دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

«اللهُمَ‏ اجْعَلْ لى فيهِ الى‏ مَرْضاتِكَ دَليلًا، وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيْطانِ فيهِ عَلَىَ‏ سَبيلًا، وَاجْعَلِ الْجَنَّةَ لى مَنْزِلًا وَمَقيلًا، يا قاضِىَ حَوآئِجِ الطَّالِبينَ‏؛ خدايا در اين ماه راهنمايى براى رسيدنم به خشنوديت قرار ده، و راهى براى‏ تسلّط شيطان بر من قرار مده و بهشت را منزل و محل بازگشتم قرار ده اى برآورنده حاجت‏هاى طلب‏كنندگان».[1]

تشخیص رضایت خداوند،  نقش اطاعت در جلب رضایت الهی، جایگاه روزه ماه رمضان در رهایی از وسوسه های شیطان و ارائۀ راهکاری کلیدی برای رهایی از شر شیطان و عوامل ورود به بهشت، از جمله نکات مهمی است که در دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان به آن پرداخته شده است.

رمضان، ماه رسیدن به خشنودی خدا

ماه رمضان‏ را «شهر اللّه»می نامند[2] لذا  اطاعت از کلیه قوانین الهی ، مهمترین راه جلب خشنودی خداست‏ ؛ والّا همۀ ماه‏ها، ماه او است.[3]

در این زمینه امام مجتبی عليه السلام خطاب به يارانش فرمود: خداوند ماه رمضان‏ را وسيله آزمايش خلق خود قرار داده كه از طريق اطاعتش براى رسيدن به بهشت و رضايت‏ او از يكديگر پيشى گيرند...». [4]،[5]

 به تعبیر عارف كامل، عالم ربّانى و مرد ميدان علم و عمل، مرحوم «سيّدبن طاووس» «... همان‏گونه كه براى جلب نظر فرمانروايان دنيا ، به هر طريق ممكن، خشنودى‏ آنان را تحصيل مى‏كنى، مبادا كه توجّه‏ات به خداوند، از اقبال و توجّه‏ات به قدرتمندان دنيا كمتر باشد! که اگر چنين باشى به يقين خداوند بزرگ را كوچك شمرده‏اى و عظمت و جلالش را به حساب نياورده‏اى!».[6]

راه جلب رضايت خداوند

مسلماً خشنودى‏ خداوند ، بى‏دليل نیست؛[7] بلکه حتما به خاطر ايمان راستين و  اعمالى است كه پيوند انسان را با خدا محفوظ مى‏دارد؛[8] یعنی آنهایی که بر اعتقاد حق باقى ماندند و به ثقلين (كتاب و عترت) كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله دستور داده بود، تمسّك جستند و به شاخه‏اى از شاخه‏هاى پر بار شجره طيّبه خاندان پيامبر گرامی اسلام، از ائمه معصومين عليهم السّلام در آويختند [9]و خطّ نصرت اسلام و مسلمين و هجرت را در پيش گرفتند.[10]

رمضان؛ در بندکننده شیطان

در برخى روايات، از مطلق روزه داری[11] و در برخی دیگر، روزه گرفتن در ماه رمضان، به عنوان  اسباب رهایی از وسوسه های شیطان یاد شده است؛ به عنوان نمونه پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله در روایتی فرمود: «مَن سَرَّهُ أن يَذهَبَ كَثيرٌ مِن وَحَرِ صَدرِهِ فَليَصُم شَهرَ الصَّبرِ وَثَلاثَةَ أيّامٍ مِن كُلّ شَهرٍ؛ هر كه از زودوده شدن بسيارى از وسوسه‏هاى دلش شادمان مى‏شود، ماه رمضان‏ و سه روز از هر ماه را روزه بگيرد».[12]

تأمل در این روایت نورانی، موید کلام نورانی حضرت علی (ع) است که فرمود:«و صوم شهر رمضان فإنّه جنّة من العقاب؛ روزه ماه رمضان سپرى در برابر عقاب‏ است»[13].

در حقیقت روزه ماه رمضان‏  يك وسيله مهم دفاعى در ميدان مبارزه است، چرا که سرچشمه اصلى گناهان، وسوسه‏هاى شيطان‏ و ابزار شيطان، هواى نفس است. هنگامى كه به وسيله روزه، شهوات در كنترل عقل در آيند انسان با اين وسيله دفاعى، از حملات شيطان محفوظ مى‏ماند.[14]

۶ راهکار کلیدی برای رهایی از شر شیطان

تقوا یا همان احساس مسئوليت درونى در برابر فرمان‏هاى الهى، خميرمايه تمام برنامه‏هاى انبيا و اولياست و بدون آن، كسى از وسوسه‏هاى شيطان‏ و هواى نفس رهايى‏ نمى‏يابد.[15]هم چنین تفكر و تدبر و توبه، باعث نجات از سلطۀ شیطان‏ مى‏شود.[16]

بسيار مى‏شود روح يأس بر كسانى كه مرتكب آن گناهان شده‏اند غلبه مى‏كند، و اين يأس آنها را به آلودگى بيشتر، و غوطه‏ور شدن در گناهان سوق مى‏دهد، زيرا آنها فكر مى‏كنند آب از سرشان گذشته، چه يك وجب چه صد وجب! لذا ايجاد اميد و مبارزه با روح يأس، رهایی از شر نفس اماره و[17] ايجاد رابطه‏اى معنوى با اولياء اللَّه   سبب مى‏شود كه تدريجاً از صف آلودگان درآيد، و از سقوط در دامان شيطان‏ رهايى‏ يابد.[18]

اسباب ورود به منزلگاه بهشت

مبدأ سفر طولانى برای ورود به منزلگاه بهشت، از لحظه مرگ و سكرات موت شروع مى‏شود و در عالم برزخ ادامه دارد و همچنان در مواقف قيامت و منزلگاه هاى سؤال و حساب و پل صراط كه منازل مخوف و متعدّدى هستند تداوم مى‏يابد تا سرانجام به بهشت‏ منتهى شود. در این میان، زاد و توشه، اعمال انسان و تقوا است كه انسان را از اين منازل پر خطر، به سلامت عبور مى‏دهد و به سر منزل‏ مقصود یعنی بهشت برين و جنّات عدن رهنمون مى سازد.[19]

 

پژوهش؛ تهیه و تنظیم؛ معاونت تحریریه خبر پایگاه اطلاع رسانی

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی makarem.ir

 

[1] كليات مفاتيح نوين، ص: 816.

[2] برگزيده تفسير نمونه ؛ ج‏1 ؛ ص122.

[3] پيام قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص117

[4] من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 511، ح 1479.

[5] پيام امام امير المومنين عليه السلام، ج‏15، ص: 435.

[6] كليات مفاتيح نوين ؛ ص22.

[7] تفسير نمونه ؛ ج‏13 ؛ ص390.

[8] همان؛ص 391.

[9] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏6 ؛ ص414.

[10] آيات ولايت در قرآن ؛ ص356.

[11] انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى ؛ ص354.

[12] بحارالأنوار؛ ج 97؛ ص 109؛ ح 48.

[13] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏4 ؛ ص624.

[14]همان.

[15] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏10 ؛ ص258.

[16] تفسير نمونه ؛ ج‏13 ؛ ص263.

[17] پيام قرآن ؛ ج‏6 ؛ ص396.

[18] همان؛ص 397.

[19] پيام امام امير المومنين عليه السلام ؛ ج‏2 ؛ ص196.

 

captcha