حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی شامگاه یکشنبه در برنامه چشمه معرفت که از شبکه یک سیما پخش شد، با تسلیت ایام شهادت حضرت علی(علیه السلام)، اظهار کردند: در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، امیرمؤمنان(علیه السلام) بخاطر عدالتش در محراب عبادت ضربت خوردند.
ایشان با بیان اینکه ما باید در این ایام، زندگانی امیرمؤمنان(علیه السلام) را بیشتر مورد دقت قرار دهیم، اظهار کردند: حضرت علی(علیه السلام) سه دوران مشخص در زندگانی خود دارد که هر سه دوره طوفانی بوده است؛ امام(علیه السلام) در مقابل این طوفان ها ایستاد و به ما درس ایستادگی داد.
معظم له با اشاره به دوران همراهی امیرمؤمنان(علیه السلام) با پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله)، تصریح کردند: در این دوران، مرتب جنگ ها پیش می آمد و کسی که به قول دوست و دشمن از همه بیشتر در میدان جهاد می درخشید، حضرت علی(علیه السلام) بود.
ایشان با اشاره به نخستین پیکار مسلمانان با دشمنان در جنگ بدر، اظهار کردند: در این جنگ نابرابری عجیبی وجود داشت؛ مسلمانان، ۳۱۳ نفر بودند و ابزار و امکانات جنگی کمی داشتند در حالی که دشمن سه برابر تعداد مسلمانان بود و ابزار نظامی قوی هم داشت؛ با وجود این، مسلمانان پیروز شدند و یکی از عوامل پیروزی این بود که حضرت علی(علیه السلام) چندین نفر از شجاعان معروف کفار را به هلاکت رساند و سبب پیروزی و امیدواری مسلمانان شد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در ادامه با اشاره به شکست مسلمانان در جنگ احد به دلیل اشتباه گروهی از مسلمانانی که تازه به اسلام پیوسته بودند، تصریح کردند: کار به جایی رسید افراد بسیاری فرار کردند و پیشانی و دندان پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) شکسته شد و صورت ایشان غرق خون شد؛ در میانه جنگ، حضرت علی(علیه السلام) از حملات به رسول خدا جلوگیری می کرد و مثل پروانه، اطراف شمع وجود پیامبر(صلی الله علیه و آله) بود و ضربات را دفع می کرد؛ امیرمؤمنان(علیه السلام) می فرماید شانزده ضربه سنگین بر من وارد شد که به خاک افتادم، در این هنگام، شخصی بازوان من را می گرفت و از زمین بلند می کرد و می گفت برخیز و در راه خدا جهاد کن؛ از پیامبر(ص) پرسش کردم، او چه کسی بود که فرمود: جبرئیل امین بود که در این حال سخت، به یاری تو می آمد.
معظم له افزودند: امیرمؤمنان(علیه السلام) از پیامبر(صلی الله علیه و آله) دفاع کرد و جان ایشان را نجات داد و در همین میدان بود که ندای «لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ» در آسمان طنین انداز شد.
ایشان همچنین با بیان اینکه دشمنان در جنگ احزاب متحد شده بودند و با تمام توان خود برای نابودی اسلام صف کشی کردند، افزودند: آنان مدینه را محاصره کرده و شجاع ترین مرد عرب که عمرو بن عبدود نام داشت، با خود آورده بودند و می گفتند با وجود او، پیشرفت ما قطعی است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی تصریح کردند: بعد از آنکه عمرو بن عبدود به میدان آمد و مبارز طلببید و کسی داوطلب نشد، حضرت علی(علیه السلام) سه بار خدمت پیامبر(صلی الله علیه و آله) رسید و اجازه حضور در میدان گرفتند. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پیش از آغاز جنگ، فرمودند: «تمام ایمان در وجود علی(علیه السلام) و تمام کفر در وجود عمربن عبدود مجسم است، امروز تمام ایمان در مقابل تمام کفر ایستاد»؛ بعد از پیروزی حضرت علی(علیه السلام) بر عمرو بن عبدود نیز فرمودند: «ضربه ای که علی(علیه السلام) بر پیکر عمرو بن عبدود وارد کرد از عبادت جن و انس برتر است».
ایشان تصریح کردند: اگر دشمنان در جنگ احزاب پیروز می شدند، فاتحه اسلام خوانده می شد و امروز هیچ اثری از اسلام و مسلمانی نبود اما خدا به وسیله شمشیر حضرت علی(علیه السلام)، اسلام را حفظ کرد.
معظم له در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه صرف بیان تاریخ زندگانی تبیین کننده جایگاه و شخصیت عظیم امیرمؤمنان(علیه السلام) نیست، افزودند: ما باید از حضرت علی(علیه السلام) الگو بگیریم؛ امیرمؤمنان بر لزوم مراقبت در سه مرحله جهاد نظامی، گفتاری و فکری تأکید کرده اند.
ایشان افزودند: حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «اگر دشمن توانست بر شما مسلط شود و جهاد با دست و گفتار و قلب را از شما گرفت، آن وقت جامعه وارونه می شود»؛ در این هنگامه، خوب در نظرها بد جلوه می کند و بد در نظرها، خوب می شود، زشتی ها افتخار می شود و زیبایی ها، عیب محسوب می شود.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی تصریح کردند: در دوره وارونه شدن ارزش‌ها، به انسان صادق و درستکاری که در مدت سی سال خدمت اداری، زندگی ساده ای بیش ندارد، بی‌عرضه می گویند اما به کسی بعد از دوسال، از این طرف و آن طرف می زند و اموالی جمع می کند، می گویند عجب آدم زرنگ و مدیر و لایقی است؛ دزدها، انسان های لایق می شوند و افراد پاک، انسان نالایق محسوب می شوند، چرا که فکر جامعه واژگون شده است.
ایشان در پایان خاطرنشان کردند: باید به خدا پناه برد از زمانی که ارزش ها دگرگون شود و نظام ارزشی جامعه تغییر پیدا کند.
