تبلیغ دین اختصاص به زمان و مکان خاصی ندارد، وقتی به زندگی حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) و امیرمؤمنان(علیه السلام) و دیگر ائمه(علیهم السلام) نگاه می کنیم می بینیم که این بزرگواران برای انجام رسالت تبلیغی خود مقید به زمان و مکان نبودند

در دوره وارونه شدن ارزش‌ها، به انسان صادق و درستکاری که در مدت سی سال خدمت اداری، زندگی ساده ای بیش ندارد، بی‌عرضه می گویند اما به کسی بعد از دوسال، از این طرف و آن طرف می زند و اموالی جمع می کند، می گویند عجب آدم زرنگ و مدیر و لایقی است؛ دزدها، انسان های لایق می شوند و افراد پاک، انسان نالایق محسوب می شوند، چرا که فکر جامعه واژگون شده است.