در کتاب «استیعاب» از یکی از علمای اهل سنت نقل شده است: حجر بن عدی از عظمای صحابه ی پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود هر چند سن کمی داشت.
وی با وجود سن کم اسلام آورد و در زمره ی صحابه ی پیامبر قرار گرفت.
وی در زمان خود معروف به عبادت بسیار بود و از جمله این که درباره ی او نقل شده است گاهی در شبانه روز یک هزار رکعت نماز به جا می آورد.
از خصوصیات دیگر او این بود که دعایش مستجاب می شد و در جنگ صفین یکی از فرماندهان لشکر امیرمومنان علی (علیه السلام) بود و در جنگ نهروان فرمانده ی کل لشکر بود و علاقه ی خاصی به آن حضرت داشت و به همین دلیل حکومت معاویه را تحمل نکرد و از بیعت با او سر باز زد.
زیاد پدر عبیدالله (لعنهما الله) که در آن زمان حاکم کوفه و بصره بود برای معاویه نوشت که اگر حجر بن عدی و یارانش در کوفه بمانند بیم آن می رود اداره کوفه از دست بنی امیة خارج شود، معاویه در پاسخ وی نوشت که آنها را دستگیر کن و یا فریب بده و به شام بفرست.
و به این شکل بود که حجر بن عدی و یاران همسوی او در این مبارزه به سوی شام فرستاده شدند، معاویه که احتمال می داد با ورود آنها به شام و قتل ایشان موجی از مخالفت ایجاد شود دستور داد در نزدیکی دمشق (حدود 20 کیلومتر تا دمشق) در محلی به نام «عذرا» یا «مرج عذرا» ایشان را شهید کنند و در همان جا نیز دفن کنند.
هنگامی که خبر شهادت حجر بن عدی در جهان اسلام منتشر شد معاویه مورد لعن و نفرین همگان قرار گرفت حتی در ملاقاتی که او در مدینه با عایشه داشت مورد ایراد و شماتت عایشه قرار گرفت؛ در این ملاقات عایشه گفت: شنیدم در سرزمین عذرا جمعی را به شهادت رسانده ای. معاویه گفت: بله، عایشه ادامه داد چرا دست به این کار زدی؟ معاویه پاسخ داد: این کار را به مصلحت مسلمین و اسلام دیدم و عایشه به معاویه گفت: به گوشم از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می فرمود: در سرزمین عذرا گروهی به شهادت می رسند که خدا و اهل آسمان ها به خاطر آن غضب خواهند کرد. معاویه با شنیدن این مطلب ساکت شد و همچنین در ملاقاتی که معاویه با امام حسین (علیه السلام) در مدینه داشت، امام فرمودند: چرا حجر بن عدی و اصحابش را کشتی؟ معاویه گفت: ما آنها را کشتیم و کفن کرده و غسل دادیم و بر آنها نماز خواندیم و دفن کردیم. امام (علیه السلام) فرمودند: اگر ما بر شما مسلط شویم، شما را به قتل می رسانیم ولی نه جنازه ی شما را کفن می کنیم و نه نماز می خوانیم و نه دفن خواهیم کرد، و معاویه از این جمله امام (علیه السلام) تکانی خورد و تعجب کرد.
از جمله مطالبی که در جنایت وهابی های تکفیری بر مزار حجر بن عدی واقع شد این است که شاهدان عینی می گویند جسد وی سالم بوده است و وهابی ها او را ربوده اند و در جایی دیگر دفن کرده اند.
حال نباید از خودشان سوال کنند جسدی که بعد از 1300 سال سالم مانده از اولیاء الله بوده ؟ آیا شما قاتل او را از صحابه معظم می دانید و احترام می گذارید؟!
و نکته ی دیگر این که می گویند ما منظورمان اهانت به حجر بن عدی نبوده و هدفمان محو گنبد و بارگاه بوده که شرک و بت پرستی است؛ در جواب می گوییم به یقین شما معنی توحید و شرکت را درک نکرده اید. تمام مسلمین در تمام طول تاریخ به قبور بزرگانشان احترام می گذاشتند بنابر این همه مشرکند؟! و این احترام نه تنها در اسلام بلکه در غیر اسلام نیز وجود دارد و هیچ ربطی به پرستش و شرک ندارد.
غسل و کفن و نماز میت مسلمان احترام اوست همان گونه که به قبرش نیز احترام می گذاریم.
در واقع به عقیده ی ما از همه مشرک تر همین وهابی های تکفیری هستند زیرا آنها دستورات قرآن که درباره ی رحمانیت خداوند است و اسلام را دین رحمت معرفی می کند کنار گذشته اند؛ قرآن می فرماید: حتی با غیر مسلمانان نیز مدارا کنید مگر کسانی که با شما وارد جنگ شوند. آنها تمام این دستورات را به دلیل سفارش «محمّد بن عبدالوهاب» کنار گذاشته اند، حال اینها مشرکند یا دیگران؟
و ما از خودشان هم شنیده ایم که قادر نیستیم و الّا قبر و بارگاه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را هم نابود می کردیم.
و به قول شاعر:
امیدواریم خداوند جمعی از آنان که قابل هدایتند را هدایت فرماید و به زودی ریشه دیگرانشان که باعث زشتی چهره ی اسلام در دنیا می شوند را قطع نماید.
