آیا شک شخصی که امکان یقین در مورد او وجود ندارد نیز احکام شک را دارد مثلاً زنی که اصلاً فضله را نمی‌شناسد اگر چیزی در غذا ببیند و شک کند که فضله است یا نه با توجه به اینکه اگر فضله هم باشد وی متوجه نمی‌شود چه حکمی دارد؟
اگر مرجع تقلید در موضوعی از موضوعات اظهارنظر کند آیا بر مقلد واجب است که ازنظر او پیروی کند؟
در فرضی که مقلد یقین به موضوع خاصی مانند کثیر السفر دارد و بر این اساس عمل کند آیا لازم است که از مرجع تقلید خود در این زمینه نیز استفتاء کند یا عمل به‌یقین خود کافی است؟
اگر هنگام ظهور نشانه‌های مرگ انسان یقین داشته باشد که اطرافیان پس از او حقوقى که بر گردن او است را به نحو شایسته پرداخت می‌کنند، آیا لازم است که خود به این امر مبادرت ورزد؟
