اگر شخصی با یقین به اينكه كسي كه جلوي او ايستاده، امام جماعت است و به او اقتدا می‌کند بعد مشخص می‌شود كه او امام جماعت نبوده بلكه خودش مأمومي است يعني مأمومي به مأموم ديگري اقتدا كرده درحالی‌که فكر می‌کرده او امام است و شخص جلوتر از او را كه امام بوده را نمی‌دیده حال نمازش صحيح است يا باطل؟ اين مسئله را در رساله پيدا نكردم لطف كنيد جواب بفرماييد.
من از جاکارتکای اندونزی هستم، من در کشوری زندگی می‌کنم که اکثراً سنی هستند، وقتی ما پشت سر امام سنی نماز می‌خوانیم آیا شرط عدالت در مورد امام لازم است یا نه؟
اگر شخصی بخواهد امام جماعت مسجدی را که سال‌ها در آن مکان نماز جماعت برگزار نموده کنار بگذارد و خود امام جماعت شود؛ آیا می‌شود به او اقتداء کرد یا محل اشکال است؟
مسجدی در طول سال مبلّغی برا ایام تبلیغ و همچنین روزهای شهادت و میلاد و یا شب جمعه سی سال مرتب میاید و نماز اقامه می‌کند، طلبه‌ای که نه معمم است و نه نامه‌ای دارد، چند ماهی است به خاطر اینکه همسایه مسجد است هرروز نماز جماعت اقامه می‌کند، آیا این طلبه اولویت دارد؟
لطفاً بفرمایید کسی که به علت کهولت سن قادر به انجام بعضی از واجبات نماز (مانند نشستن بین سجدتین) نیست، آیا می‌شود در نماز به او اقتدا کرد؟ آیا او می‌تواند امام جماعت شود؟
آیا به‌صرف اینکه در مسجدی وارد شویم و یک روحانی نماز بخواند می‌توان به او اقتدا کرد؟(با این توضیح که بنده که هیئت‌امنا مسجدی بودم می‌دیدم که بدون تحقیق و فقط به‌صرف روحانی بودن و حمل به عادل بودن وی روحانی برای مسجد انتخاب می‌کردن و مسائل شرعی را در این زمینه رعایت نمی‌کردن؟)
روحانی هستم در یک‌بند زندان که اکثر آن سنی هستند مشغول کار فرهنگی و نماز جماعت هستم، برای نشان دادن وحدت آیا می‌شود در بعضی از روزها به‌عنوان نماد به یکی از اهل تسنن اقتدا کنم، چون اثر زیادی دارد؟
امام جماعت مقلد مرجعی است که بودن موی حیوان حرام‌گوشت بر بدن نمازگزار را در حد یک دوتار مو مجاز می‌داند، آیا مقلد شما می‌تواند به چنین امامی اقتدا کند؟
فردی مقلد آیت‌الله مکارم است، بیماری دارد که نمی‌توانم جلوی باد معده‌ام را بگیرم (کثیر باد است) معظم له احتیاط واجب داده‌اند برای امام جماعت شدن این‌جور افراد، او از این احتیاط رجوع کرده است به آیت‌الله سیستانی که احتیاط مستحب داده‌اند، آیا باید به مأمومین این بیماری را اطلاع بدهد؟
فردی به يك بيماري مبتلا هست و مشكل جسمي حركتي دارد، مشكل او در مواقع خستگي تشديد می‌شود طوري كه موقع خستگي ايستادن برايش سخت است و در مواقع غير خستگي راحت‌تر می‌ایستم ولي در همان حال هم‌جهت حفظ تعادل گاهی دست خود را به ديوار می‌گیرد؛ توجه كنيد تكيه به ديوار نمیکند همین‌که نوك چند انگشت با ديوار تماس داشته باشد کافی است، آن‌هم نه به‌طور دائمي در حد چند ثانيه؛ البته گاهي از یک‌طرف می‌افتد كه دست را به ديوار می‌گیرد و پس از حفظ تعادل دست را برمی‌دارد ولي کلاً تكيه به ديوار نمی‌دهد: حال سؤال این است که: آیا می‌تواند به‌عنوان امام نماز جماعت بايستد؟
پدرم امام جماعت مسجدی است که چهل سال در آن نماز خوانده است، به دلیل خونریزی چشم دکتر به ایشان گفته که زیر مهر را بلندتر کند تا فشاری به چشمش نیاید آیا می‌تواند با این شرایط پیش‌نماز باشد؟
اگر امام جماعت مسجدی نیامد آیا افرادی که توان دارند به مسجد نزدیک که روحانی واجد شرایط دارد بروند، می‌توانند به امام جماعت واجد شرایط غیرروحانی در همان مسجد اقتدا کنند؟
اگر در مسجد دیدیم مردم به غیرروحانی که ریش‌هایش را با تیغ تراشیده اقتدا کرده‌اند، آیا بعد نماز به آن‌ها بگوییم که نمازشان اشکال دارد و نباید به این شخص اقتدا کنند؟ در این‌گونه موارد تکلیف چیست؟
اگر مأموم مقلد مرجعی باشد که نماز جمعه در زمان غیبت را کافی نمی‌داند و بعد از نماز جمعه نماز ظهر را بخواند می‌تواند نماز عصر را با نماز عصر امام‌جمعه که به نماز جمعه اکتفا کرده است بخواند؟
در مواردی که در بین دونماز مثلاً مغرب و عشا نماز مستحبی واردشده و ما نماز را به جماعت می‌خوانیم و امام جماعت نیز برای اقامه نمازهای مستحبی صبر نمیکند؛ آیا اولویت با اقامه نماز به‌صورت جماعت است یا اینکه اولویت با نماز مستحبی است و نماز بعدی را فرادا بخوانیم؟
