یکی از دوستان من قصد جدی برای تغییر دین خود از اسلام به مسیحیت دارد. آیا با این کار او مرتد می‌شود؟ آیا ریختن خون این شحص مباح است؟ وظیفه شرعی من نسبت به او چیست؟
اگر شوهر مرتد شود و نه‌فقط به دین اعتقادى نداشته باشد بلکه علیه آن نیز صحبت کند، حکم زندگى کردن همسرش با او چیست، لازم به ذکر است که امربه‌معروف و نهى از منکر نیز در او اثرى نداشته است؟
فردی به بنده پیشنهاد داده اگر به دین آن‌ها رو بیاورم (غیر از اسلام) خانه و زندگی خوبی برایم فراهم می‌کنند. بنده از ناچاری و بدبختی قبول کنم. نظر حضرت‌عالی چیست؟
جنابعالى در ابتداى رساله مرقوم فرموده‌اید: «عقیده مسلمان به اصول دین، باید از روى دلیل باشد» اگر مسلمانى به دنبال تحقیق رفت و درنتیجه دینى غیر از اسلام را برگزید، آیا حق دارد پیرو آن دین شود؟ آیا حکم مرتد بر او جارى نمی‌شود؟ اگر جارى می‌شود، چرا؟ آیا این فتوا با فتواى به لزوم تحقیق در اصول دین و عدم جواز تقلید در آن سازگار است؟ اصولاً کسى که می‌داند، اگر به نتیجه‌ای غیر از دین پدر و مادرش برسد کشته خواهد شد، چگونه می‌تواند بافکری آزاد در اصل دین تحقیق کند؟
اگر شخصی مسلمان (به‌ظاهر)، عاقل، بالغ، رشید، غنی ازنظر اقتصادی (بدون مشکل اقتصادی) لطیفه یا جوک‌هایی را آزادانه و به اختیار کامل خود با مضامین و حاوی توهین، ناسزاگویی و فحش نعوذبالله به پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) یا حضرت امام و روحانیت بیان کند حکم شرعی وی چیست؟
