مالك چشمه ای که زراعت خود را با آب همان چشمه آبيارى مىكرده و به همسايگان نيز اجازه داده كه در ملكش جوى آب ايجاد نمايند، مدّت بيست و چند سال از آب چشمه زراعتشان را مشروب نمودهاند، آيا اكنون مالك مذكور مىتواند همسايگان را از رفت و آمد در ملكش، جهت سركشى و استفاده از آب چشمه، منع نمايد؟
در دو دهه اخير در نظام اقتصادى و بانكى كشور ما استفاده از كارتهاى الكترونيكى بانكى به جاى وجه نقد در مبادلات و خريدهاى روزانه افراد رواج يافته است. و اين كار از لوازم نظام بانكى كشور شمرده شده، و استقرار آن به جهات مختلف به نفع اجتماع است. از جمله اين منافع براى دولت صرفه جويى در هزينه هاى چاپ و نشر اسكناس (كه در سال 82 به ميزان 14 ميليارد و 600 ميليون تومان اعلام شده است) وجمعآورى و امحاء اسكناسهاى فرسوده، صرفه جويى در هزينه هاى برقرارى امنيّت براى نقل و انتقال پول در جامعه، صرفه جويى در هزينه هاى مصروفه براى مقابله با شيوع بيمارىهاى مختلف كه از طريق دست به دست شدن پول بين مردم است و براى بانكها، استقرار روش استفاده از كارت به جاى اسكناس موجب تمركز سرمايه هاى كشور نزد بانكها مىشود، و بدين ترتيب توان سرمايه گذارى بانكها افزايش يافته وموجب تثبيت وضعيّت اقتصادى، رشد سرمايه گذارى، افزايش موقعيّت هاى شغلى ورفاه براى مردم مىگردد، و بالاخره مردم از طريق برخوردارى از خدمات بانكى24 ساعته، پرهيز از مراجعات مكرّر به بانكها براى دريافت و پرداخت وجه نقد، صرفه جويى در هزينه رفت و آمدهاى اضافى، رعايت بيشتر بهداشت اجتماعى، افزايش امنيت فردى و دسترسى دائمى به نقدينگى، و امثال آن از اين ابزار جديد منتفع مىگردند. البتّه استقرار اين سيستم در جامعه مستلزم هزينه هاى هنگفت سخت افزارى، نرم افزارى و تربيت نيروى انسانى از يك سو، و صرف هزينه هاى فرهنگسازى براى جلب نظر مردم در استفاده از اين روش سودمند است. اكنون بانكها در زمره خدماتى كه در قالب ارائه خدمات كارتهاى بانكى در اختيار مشتريان خود قرار داده اند، ارائه خدمات كارتهاى اعتبارى و نقدى است. در ارائه خدمات كارتهاى اعتبارى؛ در واقع تأمين منبع مالى نيز به عهده بانك مىباشد. و مشترى از اعتبارى كه بانك به وى اختصاص داده به همراه ساير امكاناتى كه از طريق استفاده از خدمات كارت به وى داده مىشود استفاده مىنمايد و در دوره هاى مشخص و مورد توافق، اصل مبلغ استفاده شده از اعتبار را به همراه مبلغى به عنوان كارمزد كه ميزان آن معمولاً بر اساس درصدى از اصل مبلغ اعتبار تعيين مىگردد به بانك بازپرداخت مىكند. اين بانك به عنوان يكى از بانكهاى رسمى و خصوصى كشور اقدام به صدور كارت اعتبارى نموده، و بابت اين خدمات هزينه هاى ذيل را به عنوان كارمزد در قرارداد صدور كارت درج نموده، و از مشتريان خود اخذ مىنمايد :
الف) كارمزد هزينه خريد با كارت اعتبارى معادل 1% مبلغ خريد.
ب) كارمزد دريافت وجه نقد با كارت اعتبارى معادل 5/2% مبلغ وجه دريافت شده.
ج) كارمزد تقسيط براى بازپرداخت اعتبار استفاده شده معادل 5/1% در ماه.
د) جريمه تأخير دربازپرداخت اعتبار استفادهشده ظرف مهلت مقرر معادل4% درماه.
مستدعى است نظر خود را در موارد زير اعلام فرماييد :
الف) نظر حضرتعالى در خصوص ارائه خدمات كارتهاى بانكى خصوصاً كارتهاى اعتبارى چيست؟
ب) آيا قالب عقد جعاله را براى ارائه خدمات كارت موجّه مىدانيد؟
اگر زنی در دوران عدّه قرصی مصرف کند که زود حیض شود، با این شرایط که حداقل ده روز بین هر حیض فاصله شود و هر حیض حداقل سه روز باشد؛ با توجه به این مطلب، زن پس از دیدن سوّمین حیض از عده خارج می شود؟
استفاده از غذاها، ميوه ها، موادّ شوينده و لوازم آرايشى معطّر، و همچنين دستمال كاغذى هاى معطّر، و خلاصه هر چيز معطر، هر چند جزء عطريّات و بوى خوش به شمار نرود، براى معتكف چه حكمى دارد؟
بنده سال های زیادی است که شغلم آش سبزی فروشی است و روزی 300کیلو تا400کیلو آش درست می کنم؛ ولی بعضی روزها به دلیلی مانند بارندگی مقداری از آش درست کرده اضافی می آید، اگر بخواهم دور بریزم مصداق اسراف است؛ حال سوال من این است که از آش اضافی، می توانم در آش های فردا استفاده کنم؟
در صحنه هاى گريم خانم ها اتّفاقاتى مىافتد كه اگر مجلس زنانه باشد اشكالى ندارد. امّا فيلمبردار مرد است و به لحاظ دقّت در كارش مىبايست در تمام صحنه ها جزئى و كلّى حضور داشته باشد. اين كار چه حكمى دارد؟
پدرم سرنشین ماشینی بوده که راننده آن گواهینامه نداشته و تصادف کرده است و فوت شده، راننده بیمه ماشین را می پرداخته ولی گواهینامه برادرش را برای گرفتن دیه در دادگاه گذاشته تا از این راه دیه پدرم را از بیمه بگیرد، گرفتن این دیه برای ما اشکال دارد؟
آیا استفاده از آبى که با نور آفتاب گرم شده، مطلقاً کراهت دارد؟ یعنى اگر سرد شود، یا با آب سردى مخلوط گردد، و خنک شود، آیا استفاده از آن براى وضو یا غسل یا آشامیدن، کراهت دارد؟
خانمى است که مقیّد به نماز مى باشد ولى همسر او گه گاه، آن هم به اجبار زن نماز مى خواند و همچنین شوهر او حساب سال ندارد؛ در این صورت ماندن زن در خانه شوهر و استفاده از خوراک و پوشاک او جایز است؟
