اینکه گفتهشده شک در سه نماز پشت سر هم یعنی فرد کثیرالشک شده است، آیا نماز احتیاط را هم شامل میشود؟ یعنی شک در یک نماز، نماز احتیاط آن نماز و نماز بعدی میشِ شک در سه تا نماز یا دو تا نماز؟
در بحث مربوط به شکیات نماز چنانچه فرد در چارچوب احکام مربوط به شکیات و ظنیات عمل کند و نماز خود را به اتمام رساند ولی پسازآن از طریق دوربینهای مستقر در محل، نماز خود را بازبینی نموده و متوجه شود ظن وی برخلاف واقع بوده و یا در شکیات معلوم شود واقعیت چیز دیگری بوده است:
ا تکلیف چیست؟ 2 اساساً نیاز به مراجعه به بازبینی دوربین و تفحص در این مورد است؟
اگر موقعی که شک کردیم سلام نماز را گفتیم یا نه فتوای آن را نمیدانستیم و بعد که فتوا را خواندیم و یاد گرفتیم یادمان نیاید موقع شک صورت نماز بهم خورده بوده یا نه تکلیف چیست؟
اگر کسی در نماز جماعت هنگام رکوع ذکر آن را بگوید وشک کند درست تلفظ کرده یا نه، امّا به منظور اینکه درست بوده نماز را ادامه دهد و ذکر را تکرار نکند اما بعد از نماز بفهمد ذکررا اشتباه گفته حکم نماز او چیست؟
اگر شک بين 2 و 3 بعد از سر برداشتن از سجده دوم كه بايد بنا را بر 3 میگذاریم و 1 ركعت احتياط ايستاده میخوانیم، بهجايش 2 ركعت احتياط نشسته بخوانيم اشكال دارد؟ اگر نمازى را به اين صورت خواندهایم بايد قضا کنیم؟
فردی بارها احكام شكيات نماز را خوانده، اما در ذهنش نمیماند و وقتي يكي از شکها در نماز برايش پيش میآید هر چه فكر میکند حكمش را به ياد نمیآورد، معظم له توصیهای بفرمائيد.
چنانچه نمازگزار در نماز شک نماید ولی به دستور شک عمل نکند و نماز را ادامه بدهد، بعد از اتمام نماز بهیقین برسد که نماز صحیح بوده است، آیا نماز خواندهشده باطل است؟
اگر در نماز بین تعداد رکعت 3 و 4 شک کرد و خواست بعد نماز احتیاط بخواند، اما اگر بعد از اتمام نماز گمان برد 4 رکعت خوانده است، آیا میتواند به گمان عمل کند؟ یعنی گمان برای بعد نماز هم صادق است؟
در نمازهای مستحبی که باید دو رکعت دو رکعت بجا آوریم شک کردهایم که چند تا دو رکعت خواندهایم (مثلاً نماز شب میخوانیم و نمیدانیم که دوتا دو رکعت خواندهایم یا سه تا دو رکعت). آیا باید بنا را بر کمتر بگذاریم؟
اگر پسر بزرگتر میداند که میت قضا داشته است اما نمیداند و معلوم نیست که از روی نافرمانی بوده یا خیر آیا باید اصل را بر عدم نافرمانی بگذاریم یا اصل را بر عدم تکلیف پسر؟
من قبل از اذان ظهر از شهر خارج شدم ولی نمیدانم چه زمانی از حدترخص بیشتر رفتم، داخل شهر مقصد هم نتوانستم نماز بخوانم و بازهم وقت برگشت نفهمیدم قبل از غروب برگشتم به شهر یا بعدازآن، وظیفهی من در کامل یا شکسته خواندن قضای آن چیست؟
دختران تازه مکلفی که در دوران ابتدایی بلوغ روزهها را نگرفتهاند و الآن شک دارند که در آن زمان توانایی داشتهاند یا نه، چه تکلیفی دارند؟ آیا اصل بر توانایی تکلیف در این مورد است یا عدم توانایی؟