مسأله 431ـ دخترى که نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند که نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل کند که حيض است، دليل بر اين است که نه سالش تمام و بالغ شده است، ولى زنى که شک دارد يائسه شده يا نه، هر گاه خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد که حيض است و هنوز يائسه نشده است.
مسأله 425ـ هرگاه شک کند که خون، از زخم است يا نه و ظاهر حال او سلامت است، خون استحاضه حساب مى شود، امّا اگر وضع حال او مشکوک باشد که خون از زخم است يا غير آن، احکام استحاضه ندارد.
مسأله 412ـ هرگاه نداند استحاضه او قليله است يا کثيره، بنابر احتياط واجب بايد قبل از نماز، خود را وارسى کند و اگر نمى تواند خود را وارسى کند، احتياط آن است که هم وظيفه استحاضه کثيره را انجام دهد و هم قليله، امّا اگر حالت سابق او معلوم است کثيره يا قليله بوده مى تواند به وظيفه همان ادامه دهد.
مسأله 323ـ هرگاه انسان وضو داشته و شک کند باطل شده يا نه، بنامى گذارد که وضوى او باقى است و بعکس اگر کسى وضو نداشته، شک دارد وضو گرفته يا نه، بنا مى گذارد که وضو نگرفته است.
مسأله 322ـ اگر بعد از فراغت وضو شک کند همه کارهاى وضو را انجام داده يا نه، يا شرايط در آن جمع بوده يا نه، اعتنا نکند، امّا اگر در حال وضو شک کند بايد به جا آورد.
مسأله 300ـ هرگاه يکى از اعضاى وضو قبلاً نجس بوده و بعد از وضو شک کند که آن را پيش از وضو آب کشيده يا نه، وضوى او صحيح است، ولى بايد براى نماز آن را آب بکشد و اگر چيزى با آن ملاقات کرده تطهير کند.
مسأله 210ـ هرگاه شک کند که زمين نجس با آفتاب خشک شده يا نه، يا چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه و يا قبلاً عين نجاست را برطرف کرده است يا نه، آن زمين نجس است.
مسأله 196ـ هرگاه انسان چيزى را آب بکشد و يقين کند پاک شده، بعد شک کند که آن را درست آب کشيده يا نه، آن چيز پاک است، مگر اين که بداند که در حال شستن توجّه نداشته است.
مسأله 138ـ هرگاه مى داند يکى از دو ظرف، يا دو لباس که هر دو قابل استفاده اوست نجس شده و نداند کدام است بايد از هر دو اجتناب کند، امّا اگر مثلاً نداند لباس خودش نجس شده، يا لباس شخص بيگانه اى که مورد استفاده او نيست، اجتناب لازم نمى باشد.
مسأله 56ـ هرگاه آبى مطلق بوده، شک کنيم مضاف شده يا نه ـ مانند سيلابهايى که نمى دانيم به آن آب مى گويند يا نه ـ حکم آب مطلق را دارد، يعنى مى توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل کرد، امّا بعکس اگر آبى مضاف بوده، شک داريم مطلق شده، حکم آب مضاف را دارد.
مسأله 29ـ آبى که به اندازه کر يا بيشتر بوده، چنانچه شک کنيم از کر افتاده حکم آب کر را دارد و بعکس، اگر آبى کمتر از کر بوده و شک داريم کر شده، حکم آب کمتر از کر را دارد.
مسأله 18ـ هرگاه مدّتى تقليد کرده امّا نمى داند تقليد او صحيح بوده يا نه، نسبت به اعمال گذشته اشکالى ندارد، امّا براى اعمال فعلى و آينده بايد تقليد صحيح کند.
زنی شک می‌کند که حیض شده است یا نه اما وارسی نمی‌کنند و نزدیکی می‌کنند و بعد نزدیکی می‌فهمند در آن زمان زن حیض بوده است، شرعاً در این موردتحقیق لازم است یا در شک در موضوعات خارجی تحقیق را مطلقاً لازم نمی‌دانند؟
