آيا مشاهده چگونگى زايمان جهت آموزش پزشكان مجاز است؟ با توجّه به اينكه ممكن است با آموزش زايمان در آينده انسان يا انسانهایی از مرگ حتمى نجات يابند، اين امر براى مرد آنچه حكمى دارد؟
با توجّه به اينكه هر پزشكى در طول دوران دانشجويى خود بايد هرچند مختصر از انواع و اقسام اختلالات و بیماریها چه در مورد آقايان و چه خانمها آگاهى يافته و آموزش ببيند و با توجّه به اينكه در مورد دانشجویان، اين موارد بيشتر آموزشى هستند تا درمانى و درواقع دانشجو براى مراحلى كه در آينده زندگى بيماران وابسته به وجود او خواهد بود، آماده میشود. با در نظر گرفتن تمامى اين شرايط، بفرماييد تكليف و وظيفه دانشجو در جمع بين وظيفه پزشكى و دانشجويى كه در كتب پزشكى بر انجام آن تأكيد شده و وظيفه شرعى و اسلامى چيست؟
با توجّه به معضلات كنونى اجتماع، كه بعضاً نتيجه عدم آگاهى صحيح جوانان از مسائل جنسى است، آيا آموزش مسائل جنسى را در جامعه، براى پيشگيرى از بیماریهای واگيردار، با رعايت حريم خانواده و با توجّه به سنّ نوجوانان و جوانان و با استفاده از متون آموزشى مناسب، مجاز مى دانيد؟
لطفاً به سؤالات زير كه پيرامون کالبدشکافی است، پاسخ فرماييد:
۱. آيا براى تشخيص علّت مرگ جهت پيشرفت علم پزشكى و تعليم به دانشجویان، کالبدشکافی جايز است؟
۲. اگر کالبدشکافی براى كشف جرم و شناسايى قاتل باشد حكم چگونه است؟
۳. اگر کالبدشکافی تنها راه براى رهايى یک متهم بیگناه از مرگ باشد قضيه چه حكمى دارد؟
در بیمارستانها و مراكز آموزش پزشكى، دانشجویان جهت آموزش مبادرت به معاينه نواحى مختلف بدن مانند شكم، سينه، لگن، نواحى تناسلى و ديگر اعضاى بيمار غير همجنس مینمایند. با توجّه به اينكه اين امر یک موضوع آموزشى است كه در برنامه تربيت پزشكان قرار دارد چه حكمى دارد؟ و نظر مبارك در مورد حدود آن چيست؟
آيا لمس و نگاه مولاژ (مجسمههای آموزشى كه از جنس پلاستيك و شبيه اعضاى بدن انسان ساختهشده) براى دانشجویان يا اساتيد غير همجنس، بدون قصد لذّت جايز است؟
آيا نگاه مستقيم به عورت بيمار، براى يادگيرى مسئله مهم پزشكى، يا درمان جايز است؟ با فرض اينكه در حال حاضر در محیطهای آموزشى از طريق نگاه مستقيم به عورت بيمار آموزش داده میشود و شرايط و مقدّمات نگاه غیرمستقیم فراهم نشده است.
لطفاً نظر خود را در مورد نگاه كردن در موارد زير بيان فرماييد:
الف) درصورتیکه انسان احتمال زيادى بدهد كه در طی آموزش بيماران زن وجود نخواهد داشت، يا اينكه اگر وجود داشته باشد شرايط آموزش مهيا نخواهد شد; در هر دو صورت فوت اين فرصت موجب نقصان سطح علمى او خواهد شد، يا اينكه يادگيرى بهتر را از دست میدهد.
ب) همان فرض بالا، درصورتیکه انسان بداند عدم اطلاع و مهارت كافى به كوتاهى و قصور در درمان بيماران خواهد انجاميد.
دانشجویان در رشته تربیت بدنی که در خارج از کشور در حال تحصیل هستند روزانه برای دروس مختلف باید در سالن های ورزشی و استخرهای مختلط حاضر شوند. با توجه به لازم بودن حضور و این که به نامحرم توجه نکنیم و این که واقعاً هیچ احساس و حالت خاصی برایمان به وجود نیاید و همچنین با توجه به این که خانم های هم کلاسی مسلمان نبوده و دارای حرمت نیستند، آیا حضور در این باشگاه ها برای دانشجویان مسلمان چه حکمی دارد؟
در جمهورى اسلامى ایران چند میلیون دانش آموز اهل سنّت وجود دارد، که متولّى آموزش و پرورش آنها نظام اسلامى است. معاونت پرورشى وزارتخانه براى قرآن و نماز و دیندارى دانش آموزان شیعه در داخل و خارج مدرسه در ایّام تعطیل و غیر تعطیل برنامه ریزى مى کند. مثلا در بخش اقامه نماز، کتابهایى پیرامون احکام پسران و دختران تألیف نموده، و به مسابقه مى گذارد. و ممتازان را مورد تشویق قرار مى دهد. امّا در مورد دانش آموزان اهل سنّت تاکنون اقدامى صورت نگرفته است. با توجّه به این که:
اوّلا: مسؤولیّت این دانش آموزان متوجّه نظام اسلامى است.
ثانیاً: تدوین برنامه براى آنها از سوى نظام، زمینه ساز اعتماد آنها به نظام و وحدت جامعه اسلامى است.
و ثالثاً: آنها با این کار از بسیارى از خطرها مثل گرایش به وهّابیّت و مکاتب الحادى مصون مى مانند.
به نظر حضرتعالى تدوین کتابهاى احکام طبق فقه اهل سنّت و به مسابقه گذاشتن آن بین دانش آموزان اهل سنّت چه صورتى دارد؟
با توجّه به معضلات کنونى اجتماع، که بعضاً نتیجه عدم آگاهى صحیح جوانان از مسائل جنسى است، آیا آموزش مسائل جنسى را در جامعه، براى پیشگیرى از بیمارى هاى واگیردار، با رعایت حریم خانواده، و با توجّه به سنّ نوجوانان و جوانان، و با استفاده از متون آموزشى مناسب، مجاز مى دانید؟