شخصى كه به علّت بيمارى، براى انجام وضو و غسل، نمی‌تواند از آب سرد استفاده كند و آب گرم نيز در دسترس ندارد، چنانچه تيمّم نمايد و نماز بخواند تكليف او بعد از يافتن آب گرم، قبل و بعد از وقت چيست؟
براى پرستارانى كه مأموریت دارند همراه بيمار به شهرستان‌های هم‌جوار سفر كنند، گاه اتفاق مىافتد كه در یک هفته ده بار اعزام می‌شوند و گاه ممكن است در یک هفته اصلاً اعزام نشوند، نماز و روزه چنين پرستارانى چه حكمى دارد؟
هرگاه به هنگام عمل جرّاحى وقت نماز تنگ شود و امكان وضو و تيمّم نباشد، با توجّه به اينكه كادر اطاق عمل بايد تمام هوش و حواس خود را بر روى بيمار متمركز كنند تكليف نماز آنآنچه می‌شود؟
گاهی اوقات در برخی برنامه های کوهنوردی، شرایط آب و هوایی و جسمانی انسان به حدی است که قرائت نماز جز در حال حرکت و یا با کفش امکان ندارد، زیرا موجب خطر جانی می گردد. در فرض مذکور و با توجه به اینکه گاهی اوقات پیش بینی حدوث شرایط فوق از قبل امکان پذیر می باشد، انجام چنین برنامه هایی چه حکمی دارد؟
اگر نمازگزار در نماز شک نمود و طبق دستور شک عمل نمود، اما بعد از نماز متوجه شد آن جزء را به جا آورده و در واقع به نماز چیزی اضافه کرده است، حکم نماز او چیست؟
در كتاب تحف العقول بخش سخنان اميرالمؤمنين 7 قسمت آداب چهارگانه آن حضرت آمده است: «هرگاه بنده‌اى در تشهد آخر نماز واجبش پس از گفتن أشْهَدُ أن لا اله الّا الله وحده لا شريک له وأشهد أنّ محمّداً عبده ورسوله وأنّ السّاعة آتية لا ريب فيها وأنّ الله يبعث من في القبور» از او حدثى سر زند نمازش صحيح است آيا اين حديث اعتبار دارد؟
