آیا حق حضانت مادر با ازدواج او ساقط می‌شود؟(چه در دوران حق حضانت مانند یک‌سالگی پسر و پنج‌سالگی دختر و چه در دورانی که حاکم شرع او را معین کرده است و چه پدر فوت کرده باشد یا در قید حیات باشد)
با توجّه به اینکه در مبحث لعان، پس‌ازآنجام تشریفات ملاعبه، رابطه نسبى بین پدر و ارحام پدرى با فرزند قطع می‌شود، آیا ازدواج فرزند با عمّه سابق خود که با لعان رابطه نسبی‌اش با این فرزند قطع‌شده صحیح است؟
هم‌زمان با رشد جرائمى تحت عنوان جرائم سازمان‌یافته، امروزه شاهد تجارت جديدى به نام تجارت انسان هستيم! زنان و دختران بيشترين قربانيان اين عمل هستند؛ به‌گونه‌ای كه بسيارى از اقشار مذكور به‌زور به ازدواج افرادى درمی‌آیند و در قبال اين مسئله، پول و درآمدى به عاملان اين امر داده می‌شود. لطفاً بفرماييد:
الف) چه آثارى می‌توان بر اين عقد بار كرد؟
ب) فرزند متولدشده از اين رابطه چه حكمی‌دارد؟
ج) آیا مقرّرات ارث‌ومیراث در اين خصوص پياده می‌شود؟
د) وظيفه دولت و نهادهاى مسئول در اين رابطه چيست؟
با توجّه به اینکه در حال حاضر تعداد دختران وزنان آماده ازدواج به‌مراتب بیشتر از پسران و مردان آماده ازدواج است و عدم توجّه به این مسئله اساسى مشکلات عدیده اخلاقى در جامعه اسلامى ایجاد می‌نماید، آیا مردانى که شرایط لازم ازدواج مجدّد رادارند، این ازدواج بر آن‌ها واجب می‌شود؟
سخت‌گیری‌های بیش‌ازحد برخى والدین در مورد مسائل مقدّماتى ازدواج (مهریّه و مانند آن) موجب محروم شدن جوانان از ازدواج می‌شود، خواهشمند است بفرمایید عمل مذکور چه صورت دارد؟
در توضیح المسائل حضرت‌عالی آمده: «کسى که به خاطر ازدواج نکردن به گناه می‌افتد، واجب است ازدواج نماید.» لطفاً بفرمایید که:
الف) آیا منظور از گناه فقط زناست، یا چشم‌چرانی، خودنمایی زن، عشوه و ناز زن براى مرد نامحرم و مانند آن را نیز شامل می‌شود؟
ب) منظور از عبارت «به خاطر ازدواج نکردن به گناه می‌افتد» کدام‌یک از این دو حالت زیر است؟
اوّل: اگر به خاطر ازدواج نکردن مرتکب گناه شد، بعدازآن ازدواج بر مواجب می‌شود.
دوّم: وقتى به خاطر ازدواج نکردن میل شدیدى به گناه پیدا کرد، قبل از ارتکاب گناه ازدواج بر مواجب می‌شود.
ج) آیا این حکم (هرکسی که به خاطر ازدواج نکردن به گناه می‌افتد واجب است ازدواج کند.) اعم از دائم و موقّت است، یا فقط منظور ازدواج دائم است؟
اگر مردى به‌هیچ‌وجه قادر به ازدواج نباشد یعنى همیشه در امور زندگی‌اش با شکست مواجه بوده و حتّى قادر به سبک‌ترین نوع ازدواج هم نیست و ازدواج نکردن هم موجب اختلالاتى در بدنش می‌شود، آیا می‌تواند به‌وسیله خوردن دارو یا عمل جراحى، مردى خود را از بین ببرد؟
آیا وظیفه زن مسلمان صرفاً تمکین است؟ اگر چنین است، نگهداری از فرزندان، نظافت منزل، شستشوی ظروف و البسه و پخت‌وپز وظیفه کیست؟ تقسیم‌کاری که رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله) بین دختر گرامی و داماد عزیزش انجام داد (وسائل الشیعه، ج 14، ابواب مقدمات النکاح، باب 89، ح 1) که کار بیرون منزل را به علی (علیه‌السلام) و کار درون منزل را به زهرا (سلام‌الله علیها) واگذار کرد به چه معنایی است؟ اگر فلسفه‌ی ازدواج، فقط رفع شهوت است، آیا بهتر نیست مرد با هزینه‌ای کمتر از آوردن زن به خانه به‌عنوان موجودی پرخرج، شهوتش را بیرون خانه به طریق شرعی (صیغه) رفع کند؟ اگر وظیفه‌ی زن صرفاً تمکین است، چرا مرد مخارج عروسی، خوردوخوراک، لباس، وسایل رفاهی، پزشکی، درمانی، مهریه، شیربها و مانند آن را بر گردن می‌گیرد؟ بهتر نیست مجرد و بی‌مسئولیت به کار و عبادت وزندگی خود بپردازد؟ نه دغدغه خاطری، نه دل‌بستگی، نه ترس از دست دادنی، نه جنگ اعصابی و نه نگرانی‌های دیگر. لطفاً نظرتان را به‌طور صریح در این زمینه بیان فرمایید.
لطفاً بفرمایید ازدواج و خواندن خطبه عقد چه دائم و چه موقت در ایام و زمان‌هایی که نحس هستند یا قمر در عقرب هستند به چه صورت است و چگونه می‌توان اگر اثری بر زندگی دارند، این اثر را برطرف نمود؟
