دعای روز بيست و چهارم ماه مبارک رمضان
«اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ فيهِ ما يُرْضيكَ، وَاعُوذُ بِكَ مِمَّا يُؤْذيكَ، وَاسْئَلُكَ التَّوْفيقَ فيهِ لِأَنْ اطيعَكَ وَلا اعْصِيَكَ، يا جَوادَ السَّآئِلينَ؛خدايا در اين ماه اسباب خشنوديت را از تو مى خواهم و از آنچه تو را مى آزارد به تو پناه مى برم و توفيق در اطاعت و عدم نافرمانيت را از تو مى خواهم؛ اى بخشنده درخواست كنندگان»[1]
توصیف رضایت الهی، نسبت انکار ولایت با غضب الهی و تبیین ابعاد جود و کرم الهی؛ أهم نکاتی است که در دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان به آن اشاره شده است.
جلب رضایت الهی؛ بالاترین لذت ها
هيچ چيزى براى انسان لذّت بخش تر از اين نيست كه احساس كند محبوب عزيز و دلبند و والا مقامش از او راضى است، اين احساس رضايت آنچنان نشاطى به انسان مى بخشد كه با هيچ چيز برابر نيست.[2]
آرى لذّت درك رضاى محبوب، از بزرگترين لذّات معنوى است، لذّتى آميخته با احساس شخصيت و ارزش وجودى، چرا كه اگر ارزش و شخصيتى نداشت از سوى محبوب بزرگش پذيرفته نمى شد.[3]
اینگونه است که در کلام وحی می خوانیم::«وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اكْبَرُ؛[4]و رضا و خشنودى خدا از همه اينها برتر است»[5]
انکار ولایت امیر المؤمنین (علیه السلام)؛ مستوجب خشم الهی
در زیارت جامعه کبیره منكران ولايت، مغضوب خدا محسوب می شوند:«وَعَلى مَنْ جَحَدَ وِلايَتَكُمْ غَضَبُ الرَّحْمنِ؛و بر منكران ولايت شماست خشم و غضب خداوند»[6]
اینگونه است که حضرت زهرا (عليها السلام)، در جمع زنان مدینه ،نسبت به منکران ولایت علی علیه السلام اظهار تنفر و انزجار شدید می کند.[7] چرا که آنان از اين امتحان بزرگ پيروز بيرون نيامدند و رو سفيد نشدند و چه خوش بود كه «محك هاى تجربه» به ميان آيد تا آنها كه «غش» دارند، سيه روى شوند، و چه خوب است كه كوره هاى داغ امتحان بر پا شود تا «سياه سيم و زر اندود» باطن خود راآشكار سازد.[8]
ولایت پذیری به مثابۀ اطاعت از خدا
اطاعت و فرمانبردارى مخصوص خداست، ولی اطاعت پيامبران و امامان از انجا که آنها مبلّغ احكام خدا هستند لازم است ؛ لذا اطاعت آنها در حقيقت اطاعت خداست. [9]
اینگونه است که خداوند در قران کریم، روى مساله«حب فى اللَّه و بغض فى اللَّه» و ولايت اولياى حق تكيه كرده و بعد از بيان مساله«ولايت » ، به وجوب اطاعت خدا و اطاعت رسول و آن كس كه در حال نماز زكات می پرداخت (امير مؤمنان على ع) حکم می دهد و مى فرمايد: «وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ[10] ؛ کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد باایمان را بپذیرند، پیروزند؛ (زیرا) حزب و جمعیّت خدا پیروز است. بنا بر اين خط حزب اللَّه همان خط ولايت و بريدن از غير خدا و پيامبر و اوصياى او است.[11]
و یا در حديثى از رسول خدا (ص) مى خوانيم كه« اصحاب الجنة» را به كسانى تفسير فرمود كه از او اطاعت كردند و ولايت على (ع) را پذيرا شدند، و« اصحاب النار» را به كسانى كه ولايت على (ع) را ناخوش داشتند و نقض عهد كردند و با او پيكار نمودند.[12]،[13]
سخن آخر:( یا جواد السائلین)
از جمله نام هايى كه منعكس كننده صفتى از صفات پروردگار است؛ مانند جواد كه صفت جود و بخشندگى خداوند را بيان مى كند.[14]
مرحوم علامه مجلسى در این زمینه مى گويد: به خداوند سخى گفته نمى شود امّا جواد گفته مى شود چرا كه اصل سخاوت به معناى نرمى است، و اين واژه از اين نظر به افراد با سخاوت گفته مى شود كه به هنگام عرض حوائج نرمش نشان مى دهند و نرمش و خشونت درباره خداوند مفهومى ندارد، بلكه از صفات مخلوقات است.[15]،[16]
خداوند، جواد است؛ یعنى هر آنچه سزاوار به حال ممکنات بوده و ممکنات قابلیت آن را داشتند به آنها ارزانى داشته بدون این که سوداگر باشد و دادوستد داشته باشد یعنی بدون این که بدین وسیله بر ذات خویش افزوده و خود را کامل تر نماید.[17]
پژوهش؛ تهیه و تنظیم؛ معاونت تحریریه خبر پایگاه اطلاع رسانی
دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی makarem.ir
[1] كليات مفاتيح نوين، ص: 816.
[2] پيام قرآن ؛ ج 6 ؛ ص225.
[3] همان.
[4] سورۀ توبه؛ آیۀ72.
[5] اعتقاد ما ؛ ص73
[6] كليات مفاتيح نوين ؛ ص546.
[7] ز هرا (ع) برترين بانوى جهان ؛ ص221.
[8] همان؛ص222.
[9] آيين ما (اصل الشيعة) ؛ ص146.
[10] سوره مائده؛آیۀ56.
[11] تفسير نمونه ؛ ج 23 ؛ ص472.
[12] همان.
[13] همان.
[14] سوگندهاى پر بار قرآن ؛ ص429
[15] بحارالانوار؛ ج 4؛ ص 206.
[16] پيام قرآن ؛ ج 4 ؛ ص32
[17] همان.
