بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ادب
آسیب های فعلی بازاریابی شبکه ای
«پس از هشتاد روز تبلیغ در محل و بحث با بعضی سرشبکه ها و نت ورکرها»
1-عدم مشروعیت سود پورسانتی و اکل مال به حرام در فتاوای مراجع عظام تقلید
نکته: در این راستا باید به چند مطلب واقف بود: یکی ابعاد موضوع و دوم امکان پرسیدن سوال های چند وجهی از طریق افراد شبکه که طبیعی است با تعدد موضوع، احکام متفاوت خواهد بود.
2-اختلاط محرم و نامحرم به خاطر ایجاد شبکه های وسیع تر و در نتیجه فروش بیشتر و جذب بیشتر برای سر شبکه های (پورسانت)، خواهر و همسر را به این شبکه های وارد می کنند و این ها نیز با دختران جوان و زنان خانه دار برای تبلیغ کالایشان ارتباط می گیرند و آنها را راهنمایی می کنند، برای ایجاد شبکه با آموزش و کادرگیری جدید
کارشان شبیه تبلیغ خانگی کلیساست و چون تجربه گلدکوئست در شرکت های خارجی نیز هست از این دو تجربه در این شبکه ها استفاده می شود اما بر اثر ناآگاهی افراد این تجربه را در لایه های پنهان بازاریابی شبکه ای باید جستجو کرد.
در بحث آموزش با توجه به استفاده از مهارت های کلامی و شگردهای تبلیغاتی به جذب جوانان اعم از دختران و پسران می پردازند که خود بنده در جلسه ای که با چند نفر از سرشبکه های شان داشتم چندین بار در ذیل واژه پردازی هایشان با همان بیان چرب و شیرین مچ آنها را گرفته و از آنها توضیح خواستم که با جواب مشوش و غافل از لایه های پنهانی این مدل بازاریابی روبرو شدم.
می خواهند قضیه را ساده و در حد خرید و فروش جلوه دهند؛ حال با این مدل حرف زدن و غافل از لایه های پنهانی کار با دل پسر و دختر جوان ما چه می کنند؟
لایه های پنهانی این قضیه همان تجربه های شرکت های طراح این شبکه است؛ تجربه های شرکت های گلدکوئست نه خود گلدکوئست؛ زیرا بازاریابی شبکه ای تفاوت هایی با شرکت های گلدکوئست دارد و در حد وسیع تر کار می کند و دیگر این که تبلیغ تبشیری مسیحیت به سبک خانگی و ترویج عادی سازی روابط محرم و نامحرم و تزلزل حریم مقدس خانه و خانواده و ترویج مصرف گرایی به سبک تبلیغات کمپانی های تولید و توزیع عروسک های باربی با سبک های مختلف در قالب روانشناختی رنگ ها با بیان چرب و شیرین برای ربودن دل مشتری به چشم می خورد.
3-کدام کالا را تبلیغ می کنند و به چه قیمتی؟ یکی از نشریه هایی که در یکی از همین شرکت ها منتشر می شود پر است از کالاهای خارجی و لوازم آرایشی با تبلیغات مبتذل و رواج بی عفافی و تبلیغ رییس شبکه مثل قطب صوفی و کالا را غالبا به قیمت بالاتر با مارک های خارجی عرضه می کنند و سود بیشتر با پورسانت به رئیس شبکه و متضرر شدن بیشتر افراد به ویژه افراد تازه وارد به وضوح دیده می شود و پمپاژ انرژی از طریق سرشبکه است. زیرا سود بیشتر اول به او می رسد تا نت ورکرها و زیر مجموعه ها و اصرار زیر مجموعه ها را برای گسترش شبکه و یارگیری و فروش کالا کم نیست. در جزوه آموزشی خلاصه تمام اصول روانشناختی و حرف های سرشبکه ها و تازه وارد ها به همین برمی گردد؛ جذب نیروی بیشتر، فروش بیشتر، سود بیشتر و پورسانت بیشتر و ...
4-تبلیغ مصرف گرایی
با این شیوه ضعف تولید و شیوع ولنگاری و بیکار گردی و مصرف گرایی را شاهد خواهیم بود.
5-جلوگیری از تفکر و خلاقیت در تولید
در کشوری هستیم که قبل از انقلاب مصرف کالای خارجی افتخار بوده است و الان هم برای بعضی ها کالاهای خارجی کلاس دارد. با تبلیغات به سبک بازاریابی شبکه ای و با کالاهای خارجی آن هم کالاهایی که مشابه داخلی زیاد دارد چه بر سر تولید داخل می آید؟ و به این نکته دقت می فرمایید که با نفوذ این کالاها چه فرهنگی از غرب به این کشور و جوانان نفوذ خواهد کرد. گذشته از این موارد و با توجه به کیفیت کالا باید به سلامت کالا هم توجه ویژه داشت. زیرا در بعضی کشورها از جمله ایران مرسوم است کالاها، محصولات و لوازم آرایشی را با نام های زیبا بزک و قالب کنند و این در حالی است که جنس خیلی از همین کالاها با سلامت و سبک زندگی اسلامی- ایرانی مغایرت دارد.
و دیگر این که به دنبال کار مفید نبودن و اختلال در عرصه عرضه و تقاضا بر اثر تبلیغ بیش از حد کالا تعادل بازار به تدریج به هم خورده و ننگ اسراف زیاد می شود و در نتیجه منبع تولیدات داخلی مختل خوهد شد. اینجاست که جای قناعت در عرضه زیاد کالا گم خواهد شد. قضیه فراتر از یک خرید و فروش ساده است و عده ای به پول سرشار رسیده و عده ای هم یا ورشکست شده و یا باید آن قدر بدوند تا به حد پورسانت اولی برسند و خلاف هایی که بعضی مراکز وابسته به وزارت بازرگانی شمارش کرده اند بیش از بیست و پنج مورد می باشد.
6-در تبلیغ کالا آن هم در عصر ارتباطات و دنیای تبلیغات آیا برای تبلیغ یک یا چند کالای مصرفی که همه جا هم هست لازم به صرف این همه وقت و هزینه در نیروی انسانی که بیشتر آن ها هم دانشجو هستند می باشد؟ آن هم کالایی که راحت در دسترس است تا چه رسد به لوازم آرایش و غیره آن هم با آماری که از مصرف لوازم آرایشی و پیامدهای ناشی از آن در دست داریم با این حساب سر انگشتی و وضع فعلی تولید داخلی اگر تبلیغ کالا تبلیغ کالای خارجی و ترویج مصرف گرایی باشد داغ بالای داغ خواهد بود.
با توجه به بحث مبنایی اقتصاد مقاومتی در کشور و نیاز به تفکر در اقدام و عمل در این راستا آیا این کارها با این شبکه های خود، مانعی در راه رشد کشور و جوانان حساب خواهد شد یا نه؟ اگر بگویید خیر، جواب سوالات و نکته های ذکر شده را چه می گویید؟ و اگر بگویید مانع هست که هست پس چرا با توجه به فتاوای مراجع عظام مسئولین سکوت و عده ای به دنبال ترویج شبکه ای خارجی هستند؟
