حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در آغاز درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم فرمودند: ما معتقدیم که این عالم بدون نماینده الهی اصلاح نمی شود، بشر با پای خود نمی تواند این راه را برود و عدالت را در جهان حاکم و مستقر کند؛ البته برخی کتاب «راه طی شده» نوشتند و عقیده داشتند که بشر می تواند با سازمان های بین المللی و قوانین حقوق بشری مسیر خود را طی کند و به صلح و عدالت پایدار برسد.
ایشان تصریح کردند: این سازمان ها و مجامع در عمل تبدیل به کانون ظلم مضاعف شده اند، حقوق بشر به چماقی برای کوبیدن بر سر کسانی که تسلیم زورگویان نمی شوند تبدیل شده است و سازمان های جهانی نیز به ابزاری برای مقاصد شوم شان تبدیل شده است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی فرمودند: نمونه بسیار شرم آور این بود که دبیرکل سازمان ملل از ایران برای حضور در نشست ژنو2 دعوت کرد اما به فاصله یک روز و بر اثر فشاری که به او وارد شد دعوت خود را پس گرفت.
ایشان بیان کردند: بسیاری از کشورها که ربطی به سوریه ندارند به این نشست دعوت شده اند، اما ایران که متّحد اصلی سوریه است این گونه به فاصله یک روز از سوی دبیرکل سازمان ملل که همچون یک کارمند زیر دست رییس جمهور آمریکا عمل می کند، به نشست دعوت می شود و بلافاصله دعوت خود را پس می گیرد.
معظّم له بیان کردند: البته ایران نباید نگران باشد که در این نشست شرکت نکرده است؛ چراکه ما هیچ امیدی به این تشکیلات که درباره سوریه است نداریم.
ایشان افزودند: آیا چنین دبیرکل ضعیف و ناتوان و تسلیم دست قدرت های جهانی می خواهد در جهان عدالت برقرار کند؟ از این جا متوجه می شویم تنها با آمدن رهبران الهی به مظالم پایان داده می شود.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی راه حل مشکل سوریه را احترام به رای و انتخاب مردم دانست و با تأکید بر این که شما سوریه را به دست مردم شان واگذارید و به رای و انتخاب آنها احترام بگذارید و در این صورت مشکل حل خواهد شد، فرمودند: این سازمان ها عدالت سرشان نمی شود و تسلیم زور هستند. این یک مسأله بسیار واضح و روشن است و مباحثی که غیر از این مطرح شود مباحث انحرافی خواهد بود؛ آنها می خواهند کسانی در این کشور سرکار بیایند که حافظ منافع شان باشند.
ایشان با اشاره به پیام هایی که می شود از این اتفاقات گرفت، فرمودند: پیام اول این است که تا زورمندان بی منطق هستند با دست بشر دنیا روی صلح و عدالت نخواهد دید، و پیام دوم هم این است که به آنها متّکی نشوید، و به ملّت خود متّکی باشید.
