شخصى طبق وصیت پدر، كه پول به‌حساب سازمان حج واريز كرده، به نيابت از وى به مکه آمده است، درحالی‌که خود نيز ازنظر مالى مستطيع بوده، ولى نام‌نویسی نكرده است. وظيفه او چيست؟ حج پدر را انجام دهد، يا حج خود را بجا آورد؟
مرحوم پدرم وصیت كرده كه پسر بزرگش به نيابت از او به مکه برود. من كه پسر بزرگ او هستم به‌وسیله ارث مستطيع شده‌ام، امّا تاکنون نتوانسته‌ام سهم خود را به پول تبديل كنم. آيا بااین‌حال مى‌توانم به نيابت از پدر حج بجا آورم؟
اگر پدری به پسرش قبل از فوت وصيت کند که زمانی که خانه او بعد از فوتش فروخته شد از پول ان به نيابت از او حج بجا آورد اما مشخص نكرده حج تمتع يا عمره وظیفه فرزند نسبت به نوع حج چیست؟
شخصى براى حج ثبت‌نام نموده، ولى متأسفانه پيش از آن‌که نوبتش برسد فوت كرده است. وى در وصیت‌نامه‌اش قيد نموده كه پسر بزرگ‌تر براى او حج مستحبی بجا آورد. پسر بزرگ‌تر به گمان اینکه مستطيع شده (چون استطاعت بدنى و مالى داشته) به نيّت خود حج را بجا مى‌آورد. آيا حج او صحيح است؟
اگر بگوييم: «افراد می‌توانند وصیت كنند كه جسدشان، يا قطعاتى از اعضاى بدن آنها، براى نجات جان بيماران نيازمند، يا بالا بردن دانش پزشكى دانشجویان و اساتيد در اختيار قرار گيرد.» آيا می‌توان در قبال آن پولى تعيين نمود تا در مصرفى كه در وصيّتنامه آمده صرف شود؟
اگر شخصى وصیت كند بعد از وفاتش، اعضايش را به ديگران پيوند بزنند، اما ولی یا ورثه وى نسبت به اين كار ناراضى باشند، آیا می‌توانند مانع اجراى وصيت شوند؟ و آيا مجازيم اين كار را بدون اجازه ولى یا ورثه انجام دهيم؟
آيا انسان بالغ میتواند وصیت كند كه پس از مرگ اعضاى بدنش را (مانند قلب و كليه و...) بدون اخذ وجهى به بيماران نيازمند داده، سپس او را دفن كند؟ آيا میتواند شرط كند كه اعضا را بفروشند و در مواردى كه وصیت می‌کند خرج كنند؟
آیا ثبت‌نام برای اهدای اعضای بدن بعد از مرگ باید با رضایت پدر و مادر انجام شود؟ و آیا این کار باقیات و صالحات به‌حساب می‌آید؟ و اصلاً این کار درستی است؟
چنانچه والدینی نماز و روزه ی قضا داشته باشند اما وصیت کرده باشند که لازم نیست برای آنها نماز و روزه به جا آورند، در این صورت وظیفه ی پسر بزرگ چه می باشد؟
اگر هنگام ظهور نشانه‌های مرگ انسان یقین داشته باشد که اطرافیان پس از او حقوقى که بر گردن او است را به نحو شایسته پرداخت می‌کنند، آیا لازم است که خود به این امر مبادرت ورزد؟
برادرى داشتم كه در جنگ مفقودالاثر شده و تاکنون هيچ خبرى از او به دست نيامده است. نامبرده، زن و يك فرزند دختر دارد و درآمد سالانه او یک‌صد هزار تومان مىباشد، ازآنجاکه فرزند او نياز به كمك مالى دارد، آيا مىتوان درآمد ایشان را به فرزندش داد و يا طبق وصیت ایشان عمل كرد؟
با توجه به قانون مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام سال 1372 برای تقسیم ارث ،اگر متوفی جزو اقلیت دینی، زرتشتی یا کلیمی یا مسیحی باشد و در بین ورثه اش مسلمان وجود داشته باشد، باید قواعد و عادات مسلمه متداوله در مذهب متوفی رعایت شود. حال اگر متوفی بلاوارث مسیحی باشد ،با توجه به نص روایات :: ( الامام وارث من لا وارث له) امام (ع) وارث میباشند و وصیت فقط تا میزان ثلث نافذ است. ولی در قانون دیوان عالی کشور شخص میتواند به تمام اموال وصیت کند. در حالی که قانون مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام سال 1372 عینا رای به وحدت رویه دیوان عالی کشور به شماره 37 مورخ 63/9/19 را که در مورد متوفی بلا وارث مسیحی است را داده و تصویب نموده است. در این مورد وظیفه چیست؟
آيا انسان بالغ مىتواند وصیت كند كه پس از مرگ اعضاى بدنش را (مانند قلب و كليه و ...) بدون اخذ وجهى به بيماران نيازمند داده، سپس او را دفن كند؟ آيا مىتواند شرط كند كه اعضا را بفروشند و در مواردى كه وصیت مىكند خرج كنند؟
آیا وصیت به تقسیم ارث قبل از فوت جایز است؟ مثل اینکه زید وصیت کند که پس از فوتش، فلان باغش مال فلان پسرش و فلان خانه‌اش مال فلان دخترش باشد. آیا چنین وصیتی نافذ است؟
اگر در وصیت نامه برای مصرف ثلث مواردی لیست شده باشد اما بعد از عمل به وصیت مقداری از ثلث اموال متوفی زیاد آمده است. آیا مازاد ثلث متعلق به وراث است یا حاکم شرع یا اینکه باید در خیرات صرف شود؟
