مسأله 743ـ كسى كه يك لباس بيشتر ندارد هرگاه بدن و لباس او هر دو نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آن دو بيشتر آب ندارد احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و نماز را با همان لباس نجس بخواند.
مسأله 742ـ هرگاه نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد يادش بيايد نماز او صحيح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آن که خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.
مسأله 741ـ هرگاه در لباس خود خونى ببيند و يقين کند که به مقدار کمتر از درهم است و يا خون زخم و دمل است که براى نماز اشکال ندارد و با آن نماز بخواند، بعد بفهمد خون بيش از مقدار درهم بوده، يا خون از غير زخم و دمل است نمازش صحيح است.
مسأله 740ـ هرگاه لباس يا بدن نجس بوده و آن را آب بکشد و يقين به پاکى آن پيدا کند و نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد هنوز پاک نشده است، نماز او صحيح است و براى نمازهاى بعد بايد آن را پاک کند.
مسأله 738ـ هرگاه کسى مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن آن نماز را به هم نمى زند بايد همان موقع آن را آب بکشد، يا عوض کند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممکن نيست بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند و اين در صورتى است که وقت تنگ نباشد و الاّ با همان حال نماز مى خواند و صحيح است.
مسأله 737ـ اگر خبر ندارد که بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد، نمازش صحيح است، امّا اگر قبلاً باخبر بوده و فراموش کرده و با آن نماز خوانده بايد نماز را اعاده کند، خواه در وسط نماز يادش بيايد، يا بعد از نماز و اگر وقت نماز گذشته بايد قضا کند.
مسأله 735ـ لباس نمازگزار شش شرط دارد: 1ـ پاک بودن. 2ـ غصبى نبودن، بنابراحتياط واجب. 3ـ ازاجزاء مردار نباشد. 4ـ از حيوان حرام گوشت نباشد. 5 و 6ـ اگر نمازگزار مرد است لباس او از ابريشم خالص يا طلا بافت نباشد و شرح اينها در مسائل آينده خواهد آمد.
مسأله 734ـ هرگاه برهنه است و چيزى براى پوشانيدن بدن در نماز ندارد، چنانچه احتمال مى دهد تا آخر وقت پيدا کند، احتياط آن است که نماز را به تأخير اندازد و اگر پيدا نکرد چنانچه کسى او را مى بيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را به اين وسيله بپوشاند و اگر کسى او را نمى بيند ايستاده نماز بخواند و بنابر احتياط واجب عورت را با دست بپوشاند و رکوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پايين تر بياورد.
مسأله 730ـ هرگاه در بين نماز بفهمد که قسمتى را که بايد بپوشاند پيداست بايد فورا آن را بپوشاند، به شرط اين که کارى که صورت نماز را بر هم مى زند به جا نياورد و چنانچه پوشاندن آن زياد طول بکشد احتياط واجب آن است خود را بپوشاند و نماز را تمام کند و دوباره بخواند.
مسأله 727ـ زن بايد در موقع نماز تمام بدن حتّى سر و موى خود را بپوشاند، ولى پوشاندن گردى صورت و دستها تا مچ و پاها تا مچ لازم نيست، امّا براى اين که يقين کند که مقدار واجب را پوشانده است احتياط اين است که مقدارى از اطراف صورت و قدرى پايين تر از مچ را هم بپوشاند.
مسأله 726ـ مرد بايد در حال نماز عورتين خود را بپوشاند، هرچند کسى اورا نمى بيند و بهتر است از ناف تا زانو را بپوشاند و از آن بهتر اين که لباس کامل که در برابر افراد محترم در تن مى کند به تن داشته باشد.
مسأله 724ـ کسى که مى خواهد به چند طرف نماز بخواند اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را به جا آورد بهتر آن است نماز اوّل را به چند طرف تمام کند بعد نماز دوم را شروع نمايد.
مسأله 717ـ کسى که نمى تواند نماز را نشسته بخواند بايد به پهلوى راست طورى بخوابد که جلو بدنش روبه قبله باشد و اگر آن هم ممکن نيست به پهلوى چپ طورى بخوابد که جلو بدنش رو به قبله باشد و اگر اين را هم نمى تواند بايد به پشت بخوابد بطورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد.
مسأله 716ـ لازم نيست در موقع ايستادن، نوک انگشتان پا هم رو به قبله باشد، يا در موقع نشستن، سر زانوها کاملاً رو به قبله قرار گيرد، همين اندازه که بگويند رو به قبله ايستاده يا نشسته کفايت مى کند.
مسأله 715ـ «خانه کعبه» که در مکّه معظّمه است قبله تمام مسلمين دنياست و هرکس در هرجا باشد بايد روبروى آن نماز بخواند، امّا کسى که دور است اگر طورى بايستد که بگويند رو بقبله نماز مى خواند کافى است، بنابراين صفهاى طولانى نماز جماعت که طول آنها از طول خانه خدا بيشتر است همه مى تواند رو به قبله باشد.
مسأله 707ـ وقت نافله ظهر قبل از نماز ظهر است، از اوّل ظهر تا موقعى که سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مى شود بيشتر از دو هفتم طول شاخص شود، مثلاً اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سايه اى که بعد از ظهر پيدا مى شود بيشتر از دو وجب شود وقت نافله ظهر تمام شده.
مسأله 706ـ همه نافله های یومیه دو ركعت دو ركعت خوانده می شود جز نافله وتر، كه يك ركعت است و اگر بخواهد نافله وتر را نشسته بخواند طبق فتوای اخیر ما همان یک رکعت کافی است.
مسأله 705ـ نافله ظهر و عصر در سفر ساقط است و نبايد خواند و احتياط آن است که نافله عشارا نيز ترک کند، امّا بقيّه نافله هاى شبانه روزى يعنى نافله صبح و مغرب و نافله شب در سفر ساقط نمى شود.
