آیا با اشخاصى که افعال و کردار غیر معقولانه و ناشایست دارند و با تذکّر، از افعال خود دست‌بردار نیستند، می‌شود قطع رابطه نمود؟
چگونه می توان اخلاص را در گفتار و رفتار خود مستقر ساخت؟
آیا تحلیل رفتار اشتباه دیگران برای عبرت گیری شاهدان واقعه، صدق غیبت می کند؟
نحوه ی برخورد با افرادی که در مسجد حاضر نمی شوند،چگونه باید باشد؟
