این حدیث از لحاظ سند صحیح است؟ لطفا منظور از هر کدام از بندهای آن را توضیح دهید، شامل چه کسانی می شود؟ (حضرت امير المومنين علی (عليه السلام) فرمودند: به شش شخص سلام نکنید :1.یهودی 2.اهل موسیقی و نوازندگی 3.مسیحی 4.شخص آوازه خوان 5.کسی که در حال بازی شطرنج است 6.کسی که شوخی اش فحش مادر است)
آیا بیان سوءظن نسبت به شخصی در مقام مشورت درجایی که هدف عقلایی در میان است، به‌طور مثال سرقت یا قتلى صورت گرفته و فرد احتمال دهد که دزد یا قاتل فلان شخص باشد؛ در این صورت چنانچه فرد در مقام مشورت و بازجویى نیروهاى انتظامى و یا حتّى ابتداءاً سوءظن خود را نسبت به آن شخص بازگو کند، این کار چه حکمی دارد؟
اگر منتقد شخص غائب را نشناسد، ولى شنونده انتقاد، آن شخص را بشناسد مثلاً فردى جنسى را از مغازه‌داری خریده است؛ شخصى که مغازه‌دار را نمی‌شناسد عیوب جنس خریداری‌شده را تذکّر می‌دهد و جملاتى از این قبیل می‌گوید: «آن مغازه‌دار کلاه‌بردار است»، «خائن است»، «سَرَت کلاه گذاشته» این کار چه حکمی دارد؟
