احتراماً؛ چنانچه اشخاصی به عنوان ( شهود ) در خصوص موضوعی حضورا ( بع صورت ناشناس ) شهادت بدهند اما بدون اینکه هویت و اسامی اشخاص مذکور به عنوان شاهد مشخص باشد و از طرفی متهم به دلیل اینکه هویت این افراد را نمی داند، قاعدتاً از حق دفاع شرعی مبنی بر جرح و تعدیل شهود و یا احیانا اثبات عداوت دنیوی شاهد یا شهود با خود ناتوان می گردد، آیا چنین شهادتی با توضیحات ارایه شده از اعتبار شهادت شرعی برخوردار است؟ و چنین شهادتی می تواند مستند علم حاکم قرار بگیرد یا فاقد اعتبار شرعی می باشد؟
اگر فردی در صورت خطای شهود، زندانی یا بازداشت‌شده باشد خسارت به ذمّه‌ی کیست؟ اگر به ذمّه‌ی شاهد باشد ولی وی تمکن مالی جهت پرداخت نداشته باشد، وظیفه چیست؟
اگر یکی از دلایل مدعی، گواهی گواهان باشد و گواهان نیز دارای شرایط لازم شرعی نیز باشند و مورد جرح هم واقع نشوند، در صورتیکه گواهان بطور قطع و یقین و متحد و همسو با سایر دلایل و قرائن بر اصل موضوع خواسته ( مانند وقوع بیع ) شهادت شرعی دهند لیکن در خصوصیات امر ( مانند میزان ثمن) به اختلاف شهادت دهند اما بتوان قدر متیقنی از آن بدست آورد، آیا بر اساس مسلمات فقه و شرع بین، قاضی محترم بمنظور صدور رای عادلانه مکلف به معتبر دانستن شهادت داده شده حداقل در جهت احراز وقوع بیع میباشد یا خیر؟
اگر صاحب‌مال و امانت‌دار هر دو برای اثبات حرف خود شاهد بیاورد در این صورت تکلیف چیست؟ آیا اثبات خیانت‌درامانت، بدون وجود رسید امانی بودن مال در ید متهم، با وجود شهادت شهودی که امانی بودن مال را گواهی کرده و شهود دیگری که امانی نبودن مال را گواهی کرده‌اند، شرعاً صحیح است؟
طلاق خُلعى واقع شده است ولى شوهر مدّعى است که دو شاهد عادل حضور نداشته اند؛ بلکه طلاق در حضور عدّه اى از مؤمنین ظاهر الصّلاح واقع شده است، آیا طلاق مزبور صحیح است؟
در مورد طلاقی که توسط عاقد جاری شده، چنانچه زوج شهود را عادل نداند آیا طلاق مزبور برای زوج هم معتبر است؟ ( به این معنی که اگر این زن همسر چهارمش بوده، آیا می تواند در این حالت همسر دیگر برگزیند ؟)
