چنانچه مستحضريد پس از انقلاب شكوهمند اسلامى ملّت ايران، بر اساس ضوابط شرع مقدّس مقرر گرديد براى رشته تخصّصى زنان و زايمان در كشور از بانوان پذيرش گردد. ولى به علت مشكلات خاص بانوان متخصص، متأسفانه بهره‌گيرى از تخصّص آنان در نقاط محروم و دورافتاده كشور امکان‌پذیر نيست. بدين علّت شاهد عوارض مرگ‌ومیر مادران، باقی ماندن بچه‌های يتيم و فروپاشى خانواده‌ها در اقصى نقاط كشور هستيم. با توجه به اين مطلب، لطفاً بفرماييد:
الف) آيا می‌توان به تربيت نيروهاى مرد براى رشته تخصّصى زنان و زايمان پرداخت تا پس از فارغ‌التحصيلى آنان را به مناطق محروم و دورافتاده اعزام كرد تا ازاین‌پس شاهد كاهش عوارض مرگ‌ومیر مادران در سراسر كشور اسلامى ایران باشیم؟
ب) آيا اعزام بانوان متخصص به سراسر كشور خصوصاً مناطق محروم دورافتاده باوجود تعهّد دولتى تكليف شرعى است؟
ج) اگر تكليف شرعى است آيا بانوان متخصص زنان و زايمان می‌توانند باوجود تعهد دولتى از رفتن به مناطق اعزامى به دليل مشكلات خانوادگى خوددارى نمايند؟
در هنگام اجراى حدّ شرب خمر بر مرد، در بسیارى از موارد محدود پس از چند ضربه خود را روى زمین مى اندازد، یا قادر بر ایستادن نیست، و بر زمین مى افتد، آیا مى توان باقیمانده تازیانه ها را در حال خوابیده بودنِ وى جارى کرد، یا باید به وسیله اى وى را سر پا نگهداشت (مانند بستن وى بر ستون و مانند آن) و حد را در حال ایستاده بر او جارى کرد؟
اگر در نماز جماعت به علت کثرت جمعیت، اتصال از امام به‌وسیله مردان حاصل شود و بعد در عرض آن‌ها بافاصله‌ی پرده، زنان اقتدا کنند و در عرض آن‌ها بافاصله‌ی پرده، دوباره مردان اقتدا کنند چه حکمی دارد؟
