مسأله 2213ـ حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و بزکوهى و کبک و امثال آن و همچنين حيوان حلال گوشت اهلى که بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى که فرار کرده و وحشى شده، اگر به و سيله اسلحه (با دستورى که بعداً گفته مى شود) آن را شکار کنند حلال است، ولى حيوان حلال گوشت اهلى را اگر شکار کنند حلال نمى شود، همچنين حلال گوشت وحشى که به وسيله تربيت کردن اهلى شده است.
مسأله 2189ـ هرگاه حيوانى مانند گوسفند را غصب کند و از بين برود چنانچه در مدّتى که نزد او بوده چاق شده سپس از بين رفته است، بايد افزايش قيمت آن را که به خاطر چاقى بوده نيز بدهد.
مسأله 1873ـ هرگاه قصّاب سر حيوانى را ببرد و آن را حرام کند، بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد، خواه مجّانى سر بريده باشد يا در برابر مزد، و مزدى هم طلبکار نيست.
مسأله 768ـ اگر غير از لباس نجس و ابريشمى و طلا بافت يا لباسى که از مردار يا حيوان حرام گوشت تهيّه شده لباس ديگرى ندارد بايد با همان نماز بخواند، ولى اگر لباس او منحصر به غصبى است و مى تواند برهنه نماز بخواند بايد به دستورى که براى برهنگان گفته شد عمل کند.
مسأله 758ـ اين ايّام چرمهاى مصنوعى را به وسيله مواد پلاستيکى و مانند آن مى سازند نماز خواندن با آن اشکالى ندارد و هرگاه شک کند که چيزى چرم مصنوعى است يا چرم واقعى يا از حيوان حرام گوشت، يا حيوان مرده، آن هم اشکالى ندارد.
مسأله 241ـ هرگاه حيوان، ساير نجاستها را غير از مدفوع انسان بخورد باعث نجاست بول و مدفوع او نمى شود، گوشت او هم حرام نيست، مگر حيوانى که از شير خوک تغذيه کرده بوسيله آن رشد و نمو کرده باشد که گوشتش حرام است.
مسأله 239ـ هرگاه حيوانى به خوردن مدفوع انسان عادت کند بول و مدفوع آن نجس است و گوشت آن نيز حرام است و اگر بخواهند پاک شود، بايد حيوان را غذاى پاک بدهند تا نام حيوان نجاستخوار از آن برداشته شود و بايد در شتر چهل روز ، و در گاو سى روز، و در گوسفند ده روز، و در مرغابى پنج روز و در مرغ خانگى سه روز بگذرد و در حيوانات ديگر همين اندازه که نام نجاستخوار از آن برداشته شود، کافى است.
مسأله 103ـ هرگاه حيوان حلال گوشت را مطابق دستور شرع سر ببرند و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد خونى که در بدنش باقى مى ماند پاک است، مگر اين که سر حيوان را در جاى بلند قرار دهند و خون به بدن حيوان بر گردد و اگر به علّت نفس کشيدن، خون برگردد نيز احتياط واجب، اجتناب است.
مسأله 102ـ خون انسان و هر حيوانى که خون جهنده دارد (يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى شود) نجس است، ولى خون حيواناتى که خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنين خون پشه پاک است.
مسأله 89ـ بول و مدفوع انسان و هر حيوان حرام گوشت که خون جهنده دارد، يعنى اگر رگ آن را ببرندخون از آن به سرعت جارى مى شود، نجس است، احتياط واجب آن است از بول حيوان حرام گوشت که خون جهنده ندارد نيز اجتناب کند; ولى فضله حيوانات کوچک ـ مثل پشه مگس و مانند آنها پاک است ـ بنابر اين از فضله موش و گربه و حيوانات درنده و مانند آنها بايد اجتناب کرد.
اگر چشم انسان مرده يا زنده، يا چشم حيوان نجس العين مرده يا زندهاى را به چشم شخص نابينايى پيوند زنند، چشم پيوندى و رطوبتى كه از آن خارج مىشود، چه حكمى دارد؟
