دستگاهی است که ظرف مدّت دوازده ساعت، انگور را به کشمش تبدیل می‌کند. ممکن است براثر حرارت و درنتیجه جوش آمدن آب داخل انگور این کار انجام شود، استفاده از این انگورها چه حکمی دارد؟
با توجه به اینکه در کشورهای آفریقایی صنایع‌دستی از پوست‌واستخوان حیوانات وحشی و نیمه وحشی تولید می‌شود و ایرانیان به‌عنوان توریست که به این کشورها سفر می‌کنند برای سوغات نسبت به خرید آن‌ها اقدام می‌کنند لذا:
1. آیا عاج فیل و استفاده از آن به‌عنوان تزیین از قبیل النگو، گردنبند و غیره برای خانمها مجاز است؟
2. عاج و یا دندان و استخوان این‌گونه حیوانات که عموماً حرام‌گوشت می‌باشند آیا حکم نجاست دارد؟
3. خریدوفروش عاج فیل، دندان اسب آبی و پوست دباغی‌شده حیوانات درنده چه حکمی دارد؟
اشخاصى، مقدارى از شبستان داخل مسجد را در یکى از شهرستانها به صورت مغازه مانندى درآورده و از آن براى نوارفروشى و کتابفروشى استفاده مى نمایند، آیا انجام چنین کارى در مسجد از نظر شرعى صحیح است؟
اگر امام جماعت به جای ذکرهای مذکور در رساله، اذکاری مثل شکراً لله یا هادی و ... را بگوید. آیا بیان این اذکار در نماز صحیح می باشد و می شود به ایشان اقتدا کنیم؟
ژلاتین مادّه اى است که پس از تأثیر اسید و برخى از مواد شیمیایى و طى روند خاصّى از استخوان و پوست گاو یا خوک استخراج می‌گردد. ازنظر نحوه استخراج می‌توان استخوان و پوست را به پارچه‌ای بافته شده از انواع الیاف تشبیه نمود که به طریقى الیاف نوع پشم جدا می‌گردد این ماده در صنایع غذایى، دارویى، فیلم سازى و چسب سازى مورد مصرف دارد و در حال حاضر کشورهاى غربى، سازنده این محصول بوده و بازار مصرف دنیا را پوشش می‌دهند:
الف- با توجّه به نحوه استخراج ژلاتین از پوست‌واستخوان آیا می‌توان آن را نوعى استحاله دانست؟
ب- از آنجایى که نیاز کشور در حال حاضر از کشورهاى خارجى و عمدتاً غربى تأمین می‌گرددو با توجّه به نوع مادّه اولیه، مصرف آنچه حکمى دارد؟
استفاده از مسجد جهت امورى كه با فعاليّت و شأن مسجد تعارضى ندارد و بلكه مطابقت دارد (مانند بسیج و کتابخانه و کارهای فرهنگی ) چه حكمى دارد؟ آیا رضایت بانی و واقف هم شرط می باشد؟
استفاده از مسجد جهت امورى كه با فعاليّت و شأن مسجد تعارضى ندارد و بلكه مطابقت دارد (مانند بسیج و کتابخانه و کارهای فرهنگی ) چه حكمى دارد؟ آیا رضایت بانی و واقف هم شرط می باشد؟
خداوند متعال مى‌فرمايد: (وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِى الأرض فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنْ الصَّلاَةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوّآ مُبِينآ). بر اساس اين آيه محكم، قصر نماز تنها اختصاص به حالت خوف دارد. امّا در روايات صحيح نماز قصر علاوه بر آن، به حالات ديگر در زمان و حالت امن و آسايش، هم تعلّق گرفته است.
در آيه ديگر مى‌فرمايد: (وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِىَ الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِکَ يُبَيِّنُ اللهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ). اطلاق آيه شريفه همه مساجد را براى اعتكاف جايز مى‌شمارد؛ در حالى كه طبق روايات صحيح تنها
مساجدى براى اعتكاف جايز است كه جامع باشند و نيز داراى امام عادل بوده باشند. اگر روايات مربوط به قصر نماز و اعتكاف در مساجد جامع را به آيات مذكور قرآن ـ كه ثقل اكبر و مهمتر از ثقل اصغر به حساب مى‌آيد ـ عرضه نماييم، با يكديگر متعارضند. اين تعارض چگونه قابل جمع است؟ آيا فتواى قصر نماز تنها در حالت خوف و نيز اعتكاف در همه مساجد صحيح است؟ يا فتاواى مشهور فقهاى بزرگ درباره نماز قصر و مسأله اعتكاف ملاك است؟
یک حمّام قدیمى بوده که سال ها مورد استفاده قرار نگرفته و تخریب شده است و اکنون به صورت زمین مى باشد، آیا می توان به این خاطر که در حریم مسجد جامع قرار گرفته، مقدارى از این زمین را جهت احداث سرویس بهداشتی براى مسجد و بقیّه را راه عبور برای مردم قرار داد؟
