اگر مأموم در رکوع یا سجده نماز جماعت به دلیل گرفتگی صدا نتواند ذکر بگوید و امام از رکوع یا سجده برخیزد آیا ذکر نگفتن مأموم به دلیل گفته‌شده نماز را باطل نمی کند؟
اگر کسی در نماز جماعت هنگام رکوع ذکر آن را بگوید و شک کند درست تلفظ کرده یا نه امّا به‌منظور اینکه درست بوده نماز را ادامه دهد و ذکر را تکرار نکند اما بعد از نماز بفهمد ذکر را اشتباه گفته حکم نماز او چیست؟
مسأله 1302ـ مستحبّ است در هر رکعت قبل از خم شدن براى سجده «سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» وَ «اللّهُ اَکْبَرُ» بگويد و نيز قبل از هر رکوع و بعد از آن تکبير بگويد.
مسأله 1102ـ هرگاه اشتباهاً «اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ» را بگويد سجده سهو واجب نيست، بلکه مستحبّ است، ولى اگر مقدارى از دو سلام ديگر را بگويد احتياط واجب انجام سجده سهو است و هرگاه هر سه سلام را در جايى که نبايد سلام دهد از روى اشتباه بگويد دو سجده سهو براى همه کفايت مى کند.
مسأله 1016ـ ذکر خدا، قرائت قرآن دعا، در هر جاى نماز جايز است اگر جمله اى را مانند «اَللّهُ اَکْبَرُ» به قصد ذکر خدا بگويد، امّا در موقع گفتن، صدا را بلندکند که چيزى را به ديگرى بفهماند اشکال ندارد، ولى دعا و ذکر به زبانهاى غير عربى جایز نیست.
مسأله 1001ـ مستحبّ است نمازگزار بعد از نماز مشغول ذکر و دعا و قرآن شود و اين را تعقيب مى نامند و بهتر است پيش از آن که از جاى خود حرکت کند و وضوى او باطل شود رو به قبله بنشيند و تعقيب را بخواند. در کتابهاى دعا تعقيب هاى زيادى از ائمّه معصومين(عليهم السلام) نقل شده که يکى از مهمترين آنها تسبيح حضرت زهراء(عليها السلام) است، به اين ترتيب که 34 مرتبه «اَللّهُ اَکْبَرُ»، سپس 33 مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهِ» و بعد 33 مرتبه «سُبْحانَ اللّهِ» بگويد و فضيلت و ثواب بسيار دارد.
مسأله 998ـ در قنوت، ذکر و دعاى مخصوصى شرط نيست، همچنين بلند کردن دستها، ولى بهتر آن است دستها را تا مقابل صورت بلند کند بطورى که کف دست رو به آسمان باشد و آنها را به يکديگر بچسباند و ذکر خدا بگويد و يا دعا کند و هر ذکرى در قنوت بخواند جايز است حتّى گفتن يک «سُبْحانَ اللّهِ»، ولى بهتر است دعاهايى مانند دعاى زير را بخواند: «لا اِلهَ إلاَّ اللّهُ الْحَليمُ الْکَريمُ لا اِلهَ إلاَّ اللّهُ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ السَّمَواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الاْرَضينَ السَّبْعِ وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» وحوائج دنياو آخرت را از خدا طلب کند.
مسأله 994ـ اگر در ميان حرفها يا کلمات قرائت، يا کلمات ذکر و تشهّد سهواً فاصله بياندازد که صورت قرائت و کلمات از بين برود ولى صورت نماز از بين نرود بايد برگردد و بطور صحيح بخواند، مگر آن که وارد رکن بعد شده باشد که نمازش صحيح است و بازگشت ندارد.
مسأله 990ـ در رکعت آخر تمام نمازها بعد از تشهّد، واجب است سلام بگويد و سلام داراى سه صيغه است: «اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ، اَلسّلامُ عَلَيْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ» سلام واجب همان سلام سوم است و مى تواند به آن قناعت کند، ولى اکتفا به سلام دوم به تنهايى مشکل است و سلام اوّل از مستحبّات است.
مسأله 924ـ هرگاه در آيه و يا ذکرى از نماز شک کند بايد آن را تکرار کند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نکند و اگر اعتنا کند نمازش اشکال دارد و بنابر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.
