شخصى نذر کرده بود که هرسال ماه محرّم حلیم بپزد. اکنون‌که این شخص فوت کرده، آیا ورثه او باید به نذر او وفادار بمانند؟ در صورت وفادار ماندن، می‌توانند به‌جای پختن حلیم، گوسفند بکشند و میان مردم تقسیم کنند؟
شخصی نذر کند به نیّت حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) در روز تاسوعا گوسفندى ذبح نماید. در حال حاضر فراموش کرده است که نذرش براى تاسوعاى هرسال بوده، یا براى یک مدت‌زمان معیّن به‌طور مثال پنج‌ساله. تکلیف چیست؟
این‌جانب حدود بیست سال پیش در روز عاشورا دویست نان‌روغنی نذر کرده بودم و سال‌به‌سال افزایش داده و الآن به حدود دو هزار و چهارصد نان‌روغنی و یک هزار و چهارصد کمپوت میوه و اسباب‌بازی و لباس جهت اهدا به پرورشگاه کودکان بهزیستى و بیمارستان‌ها و خانه سالمندان در روز عاشورا رسیده است. چندین سال است به علّت اینکه به بیماران ضرر می‌رسد با اعتراض پزشکان روبه‌رو شده‌ام. آیا می‌توانم معادل همان مبلغ مورد نذر، در همان روز، خرج دارو و درمان و یا خرج عمل جراحى یکى دو بیمار کنم؟
هیئتى اعضاى بسیارى دارد. در دهه اوّل محرّم هر عضو به سهم خود مبلغى به صندوق هیئت جهت شام و عزادارى می‌پردازند و نذورات دیگرى هم به صندوق واریز می‌شود. حمّام عمومى محل، نیاز مبرم به تعمیر دارد، اجازه می‌فرمایید متصدّیان امر از محل درآمد هر هیئت مقدارى به حمّام عمومى کمک کنند؟
آیا مراسمی نظیر سفره امام حسن، سفره ابوالفضل، سفره حضرت زینب یا سفره حضرت رقیه و جدیداً سفره حضرت امام زمان (علیهم‌السلام) که در بین خانم‌ها رواج دارد صحیح است؟ با توجه به اینکه مثلاً باید در سفره حضرت رقیه نان و خرما باشد و در سفره امام حسن همه‌چیز سبز و در بقیه نیز به همین صورت. نذر افرادی که این چیزها را نذر می‌کنند چگونه است؟
من نذر کرده‌ام در مراسم عزادارى سالار شهیدان جلوى نخل، گوسفند قربانى کنم; ولى به‌تازگی متوجّه شده‌ام که گوشت گوسفندان بین افراد کمى که اصطلاحاً «باباى نخل» خوانده می‌شوند و داراى تمکّن مالى نیز می‌باشند تقسیم می‌شود. نذر من چه حکمى دارد؟
خانمى نذر کرده است که در روز تاسوعا و عاشورا روزه بگیرد، بعد فهمیده که روزه عاشورا، مکروه است. آیا باید به نذر خود عمل کند، یا روز دیگرى را در نظر بگیرد؟
بعد از ممنوعيت حمل تمثال ائمه توسط هیئت‌ها، بعضی از مسئولین هیئت‌ها به شیوه‌ای نو متوسل شده و مجسمه‌ای گچى از اسب «ذوالجناح» درست كرده كه با نهایت تأسف مردم به زيارت اين مجسمه می‌روند و حتی نذورات خود را ابتدا در پای مجسمه قربانى و سپس به منزل می‌برند آیا این کار صحیح است و حکم بت‌پرستی را ندارد؟
هیئت ما در روز عاشورا لباس سقّایى می‌پوشند و سادات شال سبز می‌اندازند. برادر من که از فعّالان هیئت است بنا به قول خود که نذر داشته شال سبز می‌اندازد هرچند سیّد نیست. مردم بر ما خرده گرفته‌اند ولى برادرم به نذر خود پایبند است. آیا نذر ایشان باید ادامه داشته باشد یا خیر؟
پدر و مادرى نذر می‌کنند که اگر خدا به آنان فرزند پسر بدهد روز عاشورا بر سر او تیغ بزنند. آیا با توجّه به اینکه انجام این‌گونه اعمال باعث وهن شیعه و عزادارى سیدالشهدا (علیه‌السلام) و موجب سوءاستفاده دشمنان اسلام می‌گردد عمل به این نذر واجب است؟
