اگر شخص از وطن خود اعراض کند و آن را بر زبان هم بیاورد و اکنون بعد از یک سال بخواهد نیت خود را این گونه تغییر دهد که اگر امکان داشت به آن جا برگردد و زندگی نماید، باید نماز را در وطن سابق تمام بخواند؟
چنانچه شخصی تعدادی نماز را به نیت مافی الذمه بخواند، و بعد بفهمد نماز قضا داشته است، آیا می تواند نمازهایی را که به نیت ما فی الذمه خوانده است به عنوان نماز قضا محاسبه نماید؟
اگر مثلا شخصي نماز ظهرش را اشتباه خوانده باشد و پس از وقت متوجه شود اما در هنگام ادای آن نيت نماز مغرب كند و در ركعت دوم متوجه شود آيا ميتواند همان لحظه نيت نماز ظهر كرده و با حفظ شرايط نماز ظهر (مثل اخفات در قرائت) نماز خود را ادامه دهد؟
شخصی تصورش بر این بوده است زمانی که اذان گفته شد باید نماز خوانده شود و اگر از زمان اذان گذشت دیگر نمازش قضا است و تمام نمازهای خود را به نیت قضا خوانده است واصلا فكرش هم نميكرده كه دارد اشتباه مي كند،تكليفش چيست؟
