همچنان که استحضار دارید در بند اول شروط ضمن عقد که بصورت چاپی دراوراق سند ازدواج آورده شده است درصورتی که درخواست طلاق از سوی مرد باشد ،نصف دارایی مرد بایستی به زوجه انتقال یابد، این شرط به تقلید از فرهنگ غربی وارد سند ازدواج کشور گردیده است ، با در نظر گرفتن مبانی حقوق زن و مرد در اسلام و آموزه های دینی در ارتباط با جایگاه این دو در نظام اجتماعی و بنیاد خانواده ، آیا وقت آن نرسیده این شرط با مراجعه به موازین شرع مقدس اسلام از سند ازدواج برداشته شده ، مفسده مترتب آن(عدم امکان طلاق در موارد اضطرارو تضییع حقوق و بخش عمده ای از مال مرد به خاطر دستوری که در شرع مقدس اسلام نیست) برطرف گردد؟
اگر در قبال ببخشیدن مدت عقد مرد شرط بگذارد که تمام مالی که داری از من می باشد و تا زمانی که کار کنی و درآمد کسب کنید مال من بوده و بعد مدت را ببخشد و باید واریز کنی به حساب من. این شرطها درست می باشد؟ این شرطها گذاشته شد و مدت بخشیده شد؟
ببخشید میخواستم بدونم یکی از آشناهای ما با خانومش اختلاف داشتند وخانومش را ازخانه بیرون کرده وقصد جدایی دارند، شوهرش لباسهای خانومش را داده به ما،آیا استفاده کردن ازآنها درست است واگر با آنها نماز بخوانیم صحیح هست یا نه؟
فردى را می‌شناسم كه از يك فرد ارمني وكالت دارد كه اموال او را بفروشد و براي او خارج از کشور بفرستد. اين فرد مال ارمني را فروخته و به‌حساب خود ريخته و سود آن را می‌گیرد اما اصل پول را خرد به او می‌دهد، اگر من از اين فرد پول بگيرم و او همان پول ارمني را به من بدهد و من با آن خانه خریداری کنم حرام است؟ تكليف نمازهايی كه در آن خانه خوانده میشود، چه حکمی دارد؟ (در ضمن اين فرد نمی‌خواهد پولي را که به من می‌دهد پس بگیرد)
شخصی نایب پدر شده است که حج او را انجام دهد؛ اما از اینکه پدر حساب خمس اموالش را داده یا نه چیزی نمی‌داند. پدر زنده است اما چون حواس‌پرتی دارد نمی‌شود به حرف او اعتماد کرد. آیا حج نایب ربطی به پرداخت خمس منوب‌عنه دارد یا نه؟ آیا نایب در این حج باید خمس اموال خودش را بدهد تا حجش بلااشکال باشد؟
در بعضى از مناطق طبق عرف محل، در حین عقد زوجه قید می‌گردد که اجناسى به‌عنوان جهیزیه از سوى زوج تهیه و تحویل خانواده زوجه گردد و پس از تحویل به‌عنوان مال پدرى صورت‌جلسه و همراه زوجه به خانه شوهر فرستاده میشود، بعداً در مالکیت آن اختلاف میشود، با توجّه به اینکه از نیت زوج در حین تهیه و تحویل اجناس اطّلاعى نیست، اجناس متعلّق به کیست؟
هیئتى است که بیست سال تأسیس‌شده و اکنون همان هیئت و اعضاى آن به دو گروه تقسیم‌شده‌اند، در این مدّت اعضاى هیئت به اتّفاق یکدیگر قرآن و بلندگو و تفسیر نمونه و اموال دیگر خریده‌اند. خواهشمند است بفرمایید اموال بین آنها تقسیم میشود، یا متعلّق به یکى از آن دو هیئت است؟
وقتی شخصی بفهمد که مدتی از زندگی خود را با مال حرامی که پدر یا مادر برای او فراهم کرده اند گذرانده و حتی با آن مال حرام رشد کرده، تکلیفش چیست؟ آیا حقی بر گردن او هست؟ در حال حاضر نیز که نمی تواند از عهده مخارج زندگی برآید (به علت دانشجو بودن) و هنوز از مال پدر یا مادر خود که می داند حرام است استفاده می کند باید چه کار کند؟
كسي كه مبلغ كلاني را طي سالهاي متمادي از راه حرام بدست آورده، در حالي كه اين مال غصبي نيست مثل مشروب فروشی یا پول زنا براي زانية يا قيادت، بايد چه كند؟
شهردارى املاک (محلّ کار و سکونت) مردم را بدون رضایت آنان در طرح قرار داده، و چندین خانوار را سرگردان نموده، و ناهنجاریهاى زیادى در محیط خانوادگى و زندگى اجتماعى آنان به وجود آورده است. به گونه اى که اکنون سه خانوار با نُه سر عائله سالهاست سرگردانند. حکم شرع چیست؟
مشاهده مى شود که برخى مدیران، مسؤولان ادارات و نهادهاىدولتى، بنا به مصالحى از امکانات دولتى استفاده شخصى مى کنند، یا برخى از امکانات را مثلا به عنوان تشویق در اختیار عدّه اى از کارمندان خاص قرار مى دهند. این عمل شرعاً چه حکمى دارد؟
استفاده شخصى از اموال حکومتهاى اسلامى (غیر ایران)، مثل ماشین سوارى و مانند آن چه حکمى دارد؟ آیا استفاده از اسلحه و مانند آن، براى دفاع از مذهب شیعه اثنا عشرى جایز است، یا اجازه حاکم شرع ضرورى است؟
با توجّه به این که با «تکدّى گرى» به عنوان یک جرم برخورد قانونى نمى شود، بعضاً افرادى تحت عنوان فقیر و تهیدست در سطح شهر به تکدّى گرى مشغولند. و مردم خیرخواه با دیدن وضعیّت ظاهرى این افراد، از روى رأفت به آنها کمک مى کنند. از آنجا که توافقى درباره جمع آورى متکدّیان از سطح شهرها منعقد شده، و مسؤول جمع آورى آنان شهردارى و نیروى انتظامى، و مسؤول نگهدارى آنها سازمان بهزیستى در مرکزى به نام هدایت است، و در مدّت زمانى که متکدّیان در این مرکز نگهدارى مى شوند تا به خانواده هایشان تحویل گردند، احتیاج به استحمام، غذا، لباس، اصلاح سر و صورت و مانند آن دارند، لطفاً بفرمایید:
1ـ طبق دستور العملى که از طرف سازمان به مرکز ابلاغ شده، براى نگهدارى هر نفر در هر شبانه روز، مبلغی از آنها گرفته مى شود. آیا گرفتن این مبلغ مشروع است؟ در صورت مشروع بودن، چنانچه مبلغى اضافه بر آن گرفته شده باشد، چه حکمى دارد؟ (لازم به ذکر است که این پول خرج خودشان یا متکدّیان دیگر مى گردد.(
2ـ بعضى از متکدّیان محجورند، و قوّه عقلانى آنها زایل شده است، و بعضاً پول هنگفتى دارند، و خانواده هاى تعدادى از آنها نیز مشخّص نیست، و چون ما براى همیشه نمى توانیم از آنها نگهدارى نماییم، مجبوریم بعد از چند روز آنها را به شهرستان محلّ اقامتشان اعزام نماییم، و خوف این است که پولشان را از دست بدهند. آیا جایز است پول این افراد گرفته شود، و به سازمان بهزیستى تحویل گردد، تا مورد استفاده سایر مدد جویانى که تحت پوشش هستند، قرار بگیرد؟
اگر صندوق قرض الحسنه اى منحل گردد، آيا اموال و سرمايه آن، كه از محلّ كارمزد يا سودهاى معاملات اسلامى است، را بايد فروخت و بين اعضا تقسيم كرد؟ آيا اين تقسيم براى آنان ايجاد مالكيّت خواهد نمود؟
