احتراماً؛ چنانچه اشخاصی به عنوان ( شهود ) در خصوص موضوعی حضورا ( بع صورت ناشناس ) شهادت بدهند اما بدون اینکه هویت و اسامی اشخاص مذکور به عنوان شاهد مشخص باشد و از طرفی متهم به دلیل اینکه هویت این افراد را نمی داند، قاعدتاً از حق دفاع شرعی مبنی بر جرح و تعدیل شهود و یا احیانا اثبات عداوت دنیوی شاهد یا شهود با خود ناتوان می گردد، آیا چنین شهادتی با توضیحات ارایه شده از اعتبار شهادت شرعی برخوردار است؟ و چنین شهادتی می تواند مستند علم حاکم قرار بگیرد یا فاقد اعتبار شرعی می باشد؟
اگر شخصی در جنگ مفقودالاثر گردیده و اکنون پس از دوازده سال، شهادت او مسلّم شده است. این شهید همسر داشته اما فرزند ندارد:
الف) آیا حقوق این شهید در طول این دوازده سال مال همسر اوست یا که به پدر و مادر هم به‌عنوان ارث چیزی تعلق می‌گیرد؟
ب) اکنون‌که شهادت او مسلّم شده است مقدارى پول به‌عنوان پول خون یا غرامت، توسط اداره‌ای که آن شهید در آن کار می‌کرده داده می‌شود، این پول متعلّق به چه کسى است؟
ج) پدر او چند سال بعد از زمان واقعی شهادت پسرش و قبل از آوردن خبر شهادت، از دنیا رفته است. آیا پدر شهید از شهید ارث می‌برد یا شهید از پدر خود ارث می‌برد؟
د) دو سال قبل از آنکه شهادت آن شهید محرز شود، همسر او از بنیاد شهید تقاضاى طلاق نموده و رئیس بنیاد شهید طبق ضوابطى او را طلاق شرعى داده است، آیا این همسر از آن شهید ارث مى
برد و آیا از پول خون ارث می‌برد یا نه؟ و آیا در مدّت این دو سال حق داشته است که حقوق شهید را بگیرد و خرج کند؟
اگر فردی در صورت خطای شهود، زندانی یا بازداشت‌شده باشد خسارت به ذمّه‌ی کیست؟ اگر به ذمّه‌ی شاهد باشد ولی وی تمکن مالی جهت پرداخت نداشته باشد، وظیفه چیست؟
اگر شخصی در دادگاه شهادت دروغ بدهد که فلانی قاتل است و خود ولی دم هم از دروغ بودن شهادت فرد اگاه باشد و طرف را قصاص کنند و بعدا دروغ بودن شهادت شاهد و اگاهی ولی دم برای قاضی محرز شود قاتل در اینجا کیست ولی دم یا شاهدی که دروغ گفته و اگر بخواهند قصاص کنند کدام را قصاص میکنند؟
اگر مبنای ما وجوب تحمل و ادای شهادت باشد اما شاهد بدون عذر موجه از ادای شهادت امتناع کند و به همین دلیل مالی با حکم حاکم از دست او خارج شود یا متحمل ضرری گردد آیا متضرر می تواند برای جبران، علیه شاهد اقامه دعوی کند؟ یا نه ادای شهادت فقط یک حکم تکلیفی است نه وضعی؟
