اگر کسى معتقد باشد که معانى قرآن، بر قلب مبارک پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) نازل‌شده است و آن حضرت با این کلمات آن معانى را بیان فرموده‌اند و کلمات فعلى صادر از ناحیه پیامبر (صلی‌الله علیه و آلِ) است نه خداوند، آیا این اعتقاد موجب ارتداد می‌شود؟ وظیفه افراد نسبت به او چه است؟
به‌موجب فتاواى کلیّه علماى اعلام و آیات عظام لمس و تماس بدن با خطّ قرآن براى کسى که وضو نداشته باشد حرام است، آیا این فتوا بین مؤمنین و قرآن فاصله ایجاد نمی‌کند؟
آیا یک مجتهد می‌تواند احکام صریح قرآن را تغییر دهد (با توجه به اجتهاد خود نظر دهد که این آیه در زمان کنونی با زمان پیامبر (ص) فرق می‌کند و نظر جدیدی بدهد، به‌طور مثال در مورد مقدار دیه زن و مرد که در متن صریح قرآن آمده است با توجه به شرایط کنونی مقدار آن را تغییر داد)؟
بسیارى از مردم به علّت سخت بودن قرائت متون عربى و قرآن از یک‌سو و از سوى دیگر ازآنجاکه براى دست زدن به قرآن حتماً باید وضو داشته باشند، تاکنون متأسفانه یک‌بار هم قرآن نخوانده‌اند! حال اگر شما و امثال شما که امکانات نشر و چاپ کتاب را به‌صورت گسترده در اختیاردارید، ترجمه کامل قرآن را بدون متن عربى آن چاپ کنید، به‌طور حتم این کار گامی خواهد بود در جهت مطالعه بیشتر قرآن توسّط مردم که می‌تواند نقش مهمی در جهت بهبود اخلاق و شخصیت مردم در کل اجتماع ایفا کند. اگر ممکن است نظرتان را در این مورد بیان فرمایید؟
برای درک بهتر مطالب بیان‌شده در قرآن مجید، اکتفا کردن به خواندن ترجمه قرآن چه حکمی دارد (چون‌که یکی از روحانیون این عمل را شرک و فاعل آن را مرتد و شایسته مرگ می‌داند)؟
در هنگام تحویل سال، همسرم قرآن را به نیت چگونگی احوال ما در سال جدید باز کرد و آیه «کل نفس ذائقه الموت» که در وسط صفحه بود به چشمش خورد، بعد خودم هم چند بار تفأل زدم و هر بار آیاتی با همین مضمون می‌آمد؛ از آن روز به بعد به‌کلی به‌هم‌ریخته‌ام و خیلی نگران همسرم هستم؛ نظر حضرت‌عالی در این مورد چه است؟
در بعضي از قرآن‌ها مانند قرآني كه خط عثمان طه بوده و بعداً در آن تغييراتي انجام‌شده و به رسم‌الخط معروف است در بعضي جاها داراي نواقصي است مثلاً در سوره كافرون آيه 4 بالاي كلمه (ما) و (تم) در «عابد ما عبدتم» بايد تشديد باشد ولي تشديد نگذاشته است لطفاً حكم استفاده از اين قرآن‌ها كه در دسترس مردم و مساجد است را بفرماييد؟
