آیت الله العظمی مکارم شیرازی یکشنبه در ابتدای درس خارج خود در مسجد اعظم قم با اشاره به تفسیرهای غلط و مخالفت‌های وهابیت نسبت به مفاهیم دینی فرمودند: عقلا و کسانی که باید بدعت‌ها را از بین ببرند، مراقب مجالس مذهبی باشند تا در اثر کارهای افراطی عده‌ای بیسواد، بهانه بدست مخالفین نیفتد.
ایشان در ابتدای درس خارج خود به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب قبور ائمه ـ ع ـ یادآور شدند: وهابیان بر روی 10 واژه، تفسیر غلط دارند. مثل بدعت، زیارت قبور و مانند آن. باید بدانیم که وهابیان سنگدل و بی‌رحم تا اندازه‌ای عکس‌العمل کارهای افراطی یک عده بود که هر چیزی را می‌دیدند به آن متوسل می‌شدند، مثل درخت‌های کهنسال که پارچه می‌بستند.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی خاطر نشان کردند: امروزه یک عده هم پیدا شده‌اند که ما اسمشان را گذاشته‌ایم قاریان جدید که می‌گویند لا اله الا فلان لا اله الا زینب؛ خوب وقتی این حرف‌ها را می‌زنند، یک عده هم پیدا می‌شوند که آنها را مشرک می‌دانند و بهانه دست مخالفان می‌دهند؛ باید جلوی هر دوی اینها را بگیریم، عقلایمان میان این دو دسته هستند حواسشان جمع باشد. کسانی که باید بدعت‌ها را از بین ببرند هر دو گروه را مراقبت کنند و اجازه ندهند زمام امور مجالس مذهبی به دست بعضی از مداحان بیسواد که هرچه از دهانشان بیرون می‌آید و می‌گویند، بیافتد.
معظم له با اشاره به برخورد رهبر معظم انقلاب با شاعری که در اشعار خود غلو کرده بود، فرمودند: خوشحال شدم وقتی که شنیدم رهبر انقلاب در آن شب شعر که عده‌ای اشعاری می‌خوانند یکی از شعرا یک شعر غلو‌آمیزی خواند، ایشان فرموده بودند استغفار کن؛ اگر همه به مداحی که اشتباه می‌گوید این گونه تذکر دهند، این وضع پیش نمی‌آید رواج این امر خطرناک است و من احساس خطر می‌کنم.
ایشان در ادامه فرمودند: خوشبختانه اینها (وهابی ها) در سراشیبی سقوط هستند. من در حال تألیف کتابی با عنوان «در سراشیبی سقوط وهابیت» هستم. مدارک زیادی داریم که ثابت می‌کند یک قشر دیگری از وهابیت پیدا شده‌اند که از مبانی محمد بن عبدالوهاب عدول کرده‌اند. از جمله مدارک ما کتابی است که در مکه تهیه کردم تحت عنوان «مفاهیمی که باید اصلاح شود». در آن دعا، بدعت، توسل، شفاعت و مانند آن مجاز شمرده می‌شود و همه افکار وهاب را زیر سؤال برده است. این کتاب در عربستان در حال فروش است دولت سعودی هم مخالف این گروه شده و تمام دنیا هم با این افراد خشن مخالف هستند. ایشان با اشاره به حمله وهابی‌ها به کربلای معلی گفتند: در کربلا آن جنایت‌ها را مرتکب شدند و نقل شده است تا 100 هزار زن و کودک را کشتند. این در حالی بود که مردهایشان برای مراسم به نجف رفته بودند که اینها حمله کردند و مردم را کشتند. ضریح قبر امام ـ ع ـ را شکستند و غارت کردند و همه جا را سوزاندند. این راه و رسم آنهاست و این تاریخ سیاه را از خود باقی گذاشتند و این بهترین دلیل است که باید سقوط کنند و سقوط خواهند کرد.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی فرمودند: وهابیان از حدود 200 سال پیش در برابر افراط‌کاری‌های افراط‌کاران به وجود آمدند و بسیاری از مسایل را منکر شدند. هر کس که وهابی نباشد از نظر آنها مشرک محسوب می‌شود و بر این اساس جان و مال و ناموسش مباح است. آنها معنی شرک همچنین توسل و دعا را نفهمیده‌اند و بدعت را نمی‌دانند به همین دلیل در این امور اشتباه کرده و بیشتر مسلمانان را کافر می‌دانند. ایشان افزودند: محمد بن عبدالوهاب در رساله خود می‌گوید اگر کسی بگوید ای پیامبر ما را شفاعت کن شرک است و باید از خدا بخواهید که رسول الله ـ ص ـ واسطه شود. و اگر از خود رسول الله ـ ص ـ بخواهید جایز نیست. وهابیان اهل منطق نیستند، اینها آدم‌هایی متعصب هستند که خود را عالم می‌دانند و دیگران را حساب نمی‌کنند. در همین رساله، مخالفین خود را مشرک خطاب می‌کنند، این معنی‌اش این است که حاضر نیستند حرف را بپذیرند.
معظم له در پایان فرمودند: وهابیان همه آثار اسلام و تاریخی را خراب کردند، این بناها بسیار گران‌قیمت بودند و در هیچ جای دنیا آثار اسلامی به اندازه حجاز وجود نداشت. همه حرم‌ها، قبور ائمه ـ ع ـ و بزرگان و خانه عبدالله پدر پیامبر ـ ص ـ را خراب کردند. یک ملت به آثار تاریخی زنده است و از این آثار سابقه ملت معلوم می‌شود. اسلام 1400 سال سابقه دارد؛ این آثار کارنامه عمر اسلام است ولی این کارنامه را پاره کردند و از بین بردند. قطع نظر از احترام ائمه بقیع ـ ع ـ که در حق آنها جنایت کردند به آثار تاریخی نیز خیانت کردند. کشورهای دنیا برای خود آثار ملی درست می‌کنند مثلاً قبر سرباز گمنام در خیلی از کشورها وجود دارد، ما قبر شهیدان گمنام را درست می‌کنیم تا آثار بماند. تبلور تاریخ در آثار پیشینیان است. به آنها می‌گوییم شما اگر با قبور مخالف هستید پس چرا این گنبد و ضریح و بارگاه پیامبر ـ ص ـ وجود دارد، شرک که قابل استثناء نیست بعضی از آنها می‌گویند زورمان نرسید و الا آن را هم خراب می‌کردیم.
