بی شک ویژگی های برجسته و قابل تحسین اثر فاخر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی با عنوان « حضرت زهرا(س) برترین بانوی جهان» از ابعاد و زوایای مختلف قابل واکاوی است، لیکن آنچه در نخستین نگاه به مخاطب منتقل می گردد این است که می توان گفت جامعیت تاریخی و تحلیلی و نیز دغدغه مندی مولّف گرانقدر این اثر برای تبیین مقام و منزلت حضرت زهرا(س) بسیار ارزشمند و قابل تحسین است.
بدیهی است نگاه متعالی نویسندۀ این اثر به مقولۀ هویت و ماهیت زنان در اسلام و نیز تبیین احترام و کرامت بانوان در اسلام در عصر و زمانۀ سیطرۀ بی حد و حصر فمینیسم در جوامع بشری،مبیّن عمق استراتژیک گفتمان اسلام در دفاع از مقام و منزلت زنان است که تأکید مولّف این اثر بر این مسأله راهبردی به نوبۀ خود قابل تقدیر است.
هم چنین باید گفت ترسیم روان از ابعاد و زوایای کلیدی شخصیت و شأن و مقام حضرت فاطمه(س) با بهره گیری از احادیث و روایات معتبر و منابع تاریخی شیعی و نیز استفاده از منابع روایی اهل سنت آنچنان عطش مطالعه و تعمق در این اثر را تشدید نموده است که تحقق این مهم در نوع خود حاکی از عمق اشتراکات عظیم مذهبی و دینی میان مذاهب اسلامی و تأکید فراگیر بر وحدت امت اسلامی است.
گفتنی است اهتمام صاحب این اثر ارزشمند بر اجتناب از انقطاع نگاری تاریخی و تأکید معظم له بر لزوم به هم پیوستگی منطقی وقایع مختلف در عصر حضرت فاطمه(س)، از جمله شاخصه های مثبت در این اثر فاخر است که این ادعا با مرور اجمالی سرفصل های این اثر و مطالعۀ تفصیلی این کتاب به وضوح قابل مشاهده است.
لذا عناوینی همچون فاطمه (عليها السلام) از ولادت تا بعد از رحلت پيامبر (صلى الله عليه وآله)[1]و نیز تعمق زاید الوصف معظم له در مقام شناسی و ذکر فضایل آن حضرت با استفاده از منابع روایی شیعه و سنی این اثر فاخر را به عنوان یکی از مهمترین منابع پژوهشی و تحقیقاتی پژوهشگران نهادحوزه و دانشگاه قرار داده است.
بی تردید بخش های پایانی این اثر مهم در تشریح و تفسیرحماسۀ با شکوه خطبه های حضرت زهرا(س)، افق های تازه ای برای مخاطبان و خوانندگان این اثر می گشاید.
از این رو کتاب « حضرت زهرا(س) برترین بانوی جهان» را می توان به عنوان یکی از مهم ترین منابع فکری و نظری محققین نهاد حوزه و دانشگاه در مقولۀ فاطمه شناسی مورد توجه قرار داد، مسأله ای راهبردی و استراتژیک که می تواند آیندۀ در خشانی در تبیین سیرۀ بی نظیر اهل بیت(ع) ارائه نماید.
امید است همه پژوهشگران و حتی نهادهای مهم فرهنگی با بهره گیری از این اثر فاخر و ارزشمند در راستای بسط و گسترش و بازتولید معارف ناب شیعی و تمدن سازی نوین شیعی بر مبنای سیرۀ ناب اهل بیت(ع) در دوسطح فکری و نظری و اجرایی اقدام نمایند، که در صورت تحقق این مهم می توان مدعی ارتقای روز افزون سبک زندگی اسلامی و شیعی در جامعه گردید.
