شخصى با اين عقيده كه: «گوشت قربانى تلف مى‌شود و مورداستفاده قرار نمى‌گيرد» قربانى را ترك نموده، سپس تقصير كرده و به دنبال آن بقيّه اعمال حج را انجام داده است. اكنون وظيفه‌اش چيست؟
هرگاه در منى فقير يافت نشود و گوشت قربانى تلف شود، آيا لازم است قبل از سفر از يك فقير وكالت بگيريم كه بعد از ذبح سهمى براى او در نظر بگيريم، سپس آن را در همان‌جا رها كنيم؟
اگر نسبت به مسئله ناقص نبودن حیوان قربانی جهل داشت و حیوانی که اعتقاد دارد ناقص است قربانی کند اما بعد از ذبح مشخص شود که سالم بوده است، آیا کفایت می‌کند؟
كسى كه حج نيابى انجام مى‌دهد اگر در قربانى، شخص ديگرى را وكيل كند، قربانى كننده، كه نايبِ نايب است، چگونه نيّت نمايد؟ آيا بايد نيّت كند كه به وكالت از سوى ميّت قربانى مى‌كنم، يا به وكالت از سوى نايب ميّت؟ و درهرصورت، آيا ذكر نام ميّت هم لازم است؟
آیا قربانی کردن احشام برای مواردی همچون خرید خانه، ماشین و ... در دین مبین اسلام توصیه‌شده است؟ آیا می‌توان به‌جای قربانی مبلغ آن را به نیازمندان یا سازمان بهزیستی و ... هدیه نمود؟
اگر کسى به‌قصد مافى الذّمه در ماه ذى الحجّه در وطن خود قربانى کند آیا پوست و روده آن باید تماماً به فقیر داده شود یا ممکن است یک‌سوّم آن به فقیر داده شود و دوسوّم دیگر به‌عنوان سهم دوستان و خودش صرف شود و اگر خلاف عمل شده باشد آیا قیمت روز کشتن گوسفند را بدهکار است یا موقع اداى دین؟
