اگر براى تشخيص حيات يا مرگ مصدومى تنها راه، شكافتن يكى از شریان‌های وى باشد، بفرماييد:
۱. آيا اين كار جايز است؟
۲. آيا اين عمل در صورت ضرورت ديه دارد؟ ديه آن بر عهده كيست؟
مرجع بنده تبعیض در تقلید را خلاف احتیاط می‌داند و از مجتهدی که جایز می‌دانست تقلید نموده و در مسئله تقلید از میت از سومی تقلید کردم و میت تقلید از اعلم را واجب نمی‌داند و بنده در مسئله تبعیض از دومی و تقلید از غیر اعلم از آخری تقلید کردم و از تعدادی مجتهد تقلید کردم. آیا تمام تقلیدم صحیح است؟
مسئله رجوع به اعلم در مسائل مورد اختلاف فقها، ازجمله مسائلى است که در تمام رساله‌های عملیّه آمده است; ولى حقیقت این است که تشخیص اعلم کارى سخت، بلکه شاید از محالات باشد! چون هر شخص یا گروهى، شخص خاصی را اعلم دانسته و غیر او را اعلم نمی‌داند. سؤال این است که: مراجعى بودند که گفته می‌شد در زمان حیات و حتّى پس از حیات اعلم از دیگران هستند. ولى آیا ممکن است این مراجع (رضوان‌الله علیهم) پس از گذشت زمان طولانى از وفاتشان و با آمدن مراجع جدید ـ که مشغول درس و بحث هستند و علوم و تحقیقات جدیدى در دست دارند ـ بازهم اعلم از احیا باشند؟
