شخصى پس از طواف عمره تمتّع گم‌شده و بعد از پيدا شدن به رفقايش گفته: «سعى صفا و مروه را بجا آورده‌ام» سپس تقصير نموده و براى حج تمتّع محرم شده است، ولى بعد از بازگشت از عرفات و منى و هنگام انجام اعمال مکه اظهار مى‌دارد: «سعى را بجا نياورده‌ام» و پس از بازگشت نگران مى‌شود و وصیت مى‌كند براى او نايب بگيرند. وظيفه ورثه چيست؟
اگر طواف، يا نماز طواف، يا سعى شخصى در عمره به جهتى باطل‌شده و آن شخص بدون توجّه به اين مطلب تقصير نموده و از احرام خارج‌شده باشد، سپس متوجّه بطلان عمل مذكور گردد، چه وظيفه‌اى دارد؟
اگر حاجى در حال طواف، يا سعى، شك كند كه دور چندم طواف يا سعى است و با همین حال عمل خويش را ادامه دهد، سپس به یک‌طرف شك يقين پیداکرده و عمل را تمام نمايد، آيا چنين عملى صحيح مى‌باشد؟
