لطفاً به سؤالات ذیل نسبت به شخصى که بهگونهای میخواهد اقدام به خودکشى نماید پاسخ دهید:
الف) آیا جلوگیرى از خودکشى وى بر دیگران واجب است؟
ب) اگر ممانعت از خودکشى آن شخص، مستلزم مخارجى باشد آن مخارج را چه کسى و تا چه مقدارى باید پرداخت نماید؟
ج) اگر بازدارى شخص فوق از خودکشى، مستلزم استقبال از خطر جانى یا به خطر افتادن سلامت شخص نجاتدهنده باشد تا چه اندازه باید از این خطر استقبال نماید؟
د) آیا در نجات جان چنین فردى، فرقى بین مسلمان یا کافر حربى یا کافر غیر حربى که میخواهد خودکشى نماید وجود دارد، اگر هست احکام آن را بفرمایید؟
هـ) آیا براى ممانعت از خودکشى آن شخص، رضایت یا عدم رضایت وى براى نجات در تکلیف نجاتدهنده، مدخلیت دارد یا خیر؟
و) در صورت عدم رضایت براى نجات جان خود اگر کسى اقدامى در جهت نجات وى انجام داد که در ضمن آسیبى هم به شخص خودکشى کننده وارد شد، آیا منجى ضامن است؟
دروغ گفتن در موارد ذیل چه حکمی دارد؟
الف) براى حفظ جان مسلمان؟
ب) برای حفظ جان کافر ذمّی؟
ج) درجایی که انسان میتواند با دروغ گفتن و به خطر انداختن جان خود و یا شخص دیگر، موجب نجات جان چند مسلمان بشود؟ ضمناً در این صورت با به خطر افتادن جان شخص دیگر و تلف شدن او، دیه به عهده کیست؟
بر اساس مادّه 881 مكرّر قانون مدنى:
«كافر از مسلم ارث نمىبرد؛ و اگر در بين ورثه متوفّاى كافر مسلم باشد وارث كافر ارث نمىبرد، اگرچه ازلحاظ طبقه در درجه مقدّم بر مسلم باشند.» بدين معنى كه اگر در بين خانواده كافر يك نفر مسلمان شود هر كافرى كه از اين خانواده فوت نمايد كليه ارث وى به مسلم مىرسد، حال اگر متوفّاى كافر در يكى از بلاد غیرمسلمان باشد و در بين ورثه او مسلمى در هر درجه وجود داشته باشد حكم شرع مقدس درباره ارث او چگونه است؟
در مادّه 881 مكرّر قانون مدنى چنين آمده است:
«كافر از مسلم ارث نمىبرد؛ و اگر در بين ورثه متوفّاى كافر مسلم باشد وارث كافر ارث نمىبرد، اگرچه ازلحاظ طبقه در درجه مقدّم بر مسلم باشند.» بدين معنى كه اگر در بين خانواده كافر يك نفر مسلمان شود هر كافرى كه از اين خانواده فوت نمايد كليه ارث وى به مسلم مىرسد، زيرا در قانون فوق تصريح شده كه حتّى درجات مقدّم هم از متوفّاى كافر ارث نمىبرند. با توجّه به اين مقدمه لطفاً بفرماييد:
كافر به چه كسى گفته میشود؟ آيا بهايىها، مسيحىها، يهودىها، زردشتىها، بىدينها، ملحدان، بتپرستها، بودائیها و مانند آنها كافرند؟ آيا اقليّتهاى مورداشاره قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران از كفّار محسوب مىشوند؟