مسأله 990ـ در رکعت آخر تمام نمازها بعد از تشهّد، واجب است سلام بگويد و سلام داراى سه صيغه است: «اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ، اَلسّلامُ عَلَيْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ» سلام واجب همان سلام سوم است و مى تواند به آن قناعت کند، ولى اکتفا به سلام دوم به تنهايى مشکل است و سلام اوّل از مستحبّات است.
مسأله 924ـ هرگاه در آيه و يا ذکرى از نماز شک کند بايد آن را تکرار کند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نکند و اگر اعتنا کند نمازش اشکال دارد و بنابر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.
مسأله 915ـ هرگاه کلمه يا تلفّظ آيه يا ذکرى را صحيح مى دانسته و مدّتى در نمازها خوانده وبعد مى فهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.
مسأله 911ـ بايد قرائت و ذکر نماز را صحيح بخواند و اگر نمى داند ياد بگيرد، امّا کسانى که نمى توانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همانطور که مى توانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است که تا مى توانند نماز خود را با جماعت به جا آورند.
مسأله 948ـ هرگاه پيش از آن که بدن آرام گيرد ذکر سجده را شروع کند، نماز باطل است، همچنين اگر قسمتى از آن را هنگام بلند شدن از سجده بگويد، امّا اگر سهواً باشد مانعى ندارد و اگر قبل از برداشتن سر از سجده متوجّه شود بايد ذکر را اعاده کند.
مسأله 946ـ در رکوع واجب است ذکر بگويد، ذکر رکوع بنابر احتياط واجب سه مرتبه «سُبْحَانَ اللّهِ» يا يک مرتبه «سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است. ذکر سجده نيز واجب است و احتياط آن است که حدّاقل سه مرتبه «سُبْحانَ اللّهِ» يا يک مرتبه «سُبْحانَ رِبِّىَ الْأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ» بگويد و هرچه بيشتر بگويد بهتر است.
مسأله 937ـ هرگاه کسى مى تواند رکوع کند امّا به خاطر بيمارى يا علّت ديگرى نمى تواند به اندازه ذکر واجب توقّف کند بايد پيش از آن که از حال رکوع خارج شود ذکر واجب را بگويد هرچند بدن آرام نباشد و اگر نتواند، در حال برخاستن ذکر را تمام کند.
مسأله 934ـ هرگاه ذکر را قبل از رسيدن به حدّ رکوع و آرام گرفتن بدن بگويد بايد آن را بعد از آرام گرفتن اعاده کند، حتّى اگر عمداً اين کار را کند احتياط اين است که نماز را نيز بعداً اعاده نمايد.
مسأله 933ـ هرگاه در موقعى که مشغول ذکر واجب است کسى به او تنه بزند، يا به علّت ديگرى بدن از آرامش بيرون رود، بايد بعد از آرام گرفتن دوباره ذکر را بگويد، ولى حرکات مختصر اشکال ندارد.
مسأله 931ـ در رکوع واجب است ذکر بگويد، ذکر رکوع بنابر احتياط واجب سه مرتبه «سُبْحانَ اللّهِ» يا يک مرتبه «سُبْحانَ رِبِّىَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است که بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحبّ است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تکرار کند.
مسأله 887ـ هرگاه در حال حركت بدن ذكر بگويد مثلاً موقع رفتن به ركوع يا در حال رفتن به سجده تكبير آن را بگويد مانعی ندارد، به شرط این که قصدش مطلق ذكر باشد، يعنى نه آن تكبير مخصوصى كه مثلاً قبل از سجده در حال ايستادن گفته مى شود، بلكه از آنجا كه ذكر خدا در هر جاى نماز خوب است تكبير مى گويد.
اگر در مهریه ای ذکر شده باشد که مهر 50 سکه به قیمت دو میلیون تومان حال سوال این است که آیا برای پرداخت مهریه قیمت 50 سکه به قیمت روز معتبر است یا دو میلیون تومان؟
اجرای صیغه نکاح دائم بصورت وکالتی بدین شکل انکحت موکلتی موکلی علی الصداق المعلوم مع الشرایط المعلومه .قبلت النکاح لموکلی علی الصداق المعلوم مع الشرایط المعلومه یا بجای مع الشرایط المعلومه گفته شود مع الشرایط صحیح می باشد یا باید حتما مع الشروط المعلومه یا مع الشرائط المعلومه قید گردد صیغی که به شکل اول جاری شده مبطل عقد می باشد یا خیر؟
برخی از اذکار سجده شکر هیچ تناسبی با شکر کردن ندارد مثلاً آمده: اِنّى ظَلَمْتُ نَفسْى فَاغْفِرلى یا اینکه بگوید: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْأَلُكَ الرّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِساب آیا میتوان به‌جای شکرا لله طلب حاجت کرد؟
هنگام دعای مستحبی «وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ فِی أُمَّتِهِ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ» که سفارش شده در تشهد خوانده شود، اگر در این زمان دست را به‌صورت دعا مثل حالت قنوت برگردانیم اشکال دارد؟
