مسأله 280ـ در وضوى ارتماسى بايد صورت و دستها از بالا به پايين شسته شود، يعنى اگر وقتى صورت و دستها را در آب فرو مى برد قصد وضو کند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دستها را از طرف آرنج در آب فرو برد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو مى کند بايدصورت را از طرف پيشانى و دستها را از طرف آرنج بيرون آورد.
مسأله 279ـ انسان مى تواند صورت و دستها را به قصد وضو در آب فرو برد، يا بعد از فرو بردن در آب به قصد وضو از آب بيرون آورد و آن را «وضوى ارتماسى» مى گويند.
مسأله 269ـ بعد از شستن دستها بايد جلو سر را با رطوبت آب وضو که در دست باقى مانده مسح کند و بنابر احتياط واجب، لازم است با دست راست باشد و بهتر اين است که از بالا به پايين دست بکشد، ولى عکس آن يعنى از پايين به بالا نيز اشکال ندارد.
مسأله 268ـ براى وضو، شستن صورت و دستها مرتبه اوّل واجب است و احتياط واجب، ترک مرتبه دوم است و امّا سوم و بيشتر حرام است. منظور از مرتبه اوّل آن است که تمام عضو را بشويد خواه با يک مشت آب باشد يا چندين مشت، وقتى که تمام شد يک مرتبه حساب مى شود.
مسأله 267ـ معمولاً پيش از شستن صورت، دستها را تا مچ مى شويند، ولى اين براى وضو کافى نيست، بايد بعد از شستن صورت در موقعى که دست راست و چپ را مى شويد تمام دست را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
مسأله 258ـ هرگاه انگشتانش بيش از حدّ معمول بزرگ يا کوچک باشد اعتبارى به آن نيست، بلکه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين کسى که رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى شويد.
مسأله 257ـ صورت را از بالاى پيشانى يعنى جايى که موى سر مى رويد تا آخر چانه و از نظر پهنا به مقدارى که ميان انگشت وسط و شست قرار مى گيرد، بايد شست و اگر مختصرى از اين مقدار شسته نشود وضو باطل است، لذا براى اين که يقين پيدا کند تمام اين مقدار شسته شده بايد کمى اطراف آن را هم بشويد.
