زنی که دارای دو فرزند یکی دختر و دیگری پسر می باشد. شوهرش طی یک سانحه رانندگی فوت کرده و از آنجا که جد پدری فرزندان نیز به رحمت خدا رفته حق حضانت بچه ها به عهده چه کسی می باشد؟
فرموده اید سفر فرزند در صورت نهی پدر ،جزء سفرهای حرام است. آیا این مسئله شامل سفرهای زیارتی (مشهد) نیز می شود یعنی تحت هر شرایطی اذن پدر لازم است؟ لطفا حدود حکم را توضیح دهید؟
پدرم اعتقاد چندانى به مسائل دینى ندارد، در نتیجه با عدم رعایت فروع دین، عدم اعتقاد عملى به اصول را نشان مى دهد. دوستى با ایشان من را نسبت به دین و حلال و حرام و واجبات بى تفاوت مى کند. چگونه مى توان این مطلب را به ایشان متذکّر شد به طورى که ناراحت نشود، و از طرف من نیز اتمام حجّت شده باشد. با توجّه به این که ایشان بسیار عاطفى هستند، و به کوچکترین انتقادات سازنده اى ناراحت مى شوند، و اشک مى ریزند؟
با توجه به این که فرزند انسان واجب النفقه است، پرداخت صدقه به او چه حکمی دارد؟ اگر کسی نذر کرده باشد که فلان مبلغ را صدقه دهد آیا آن را می تواند به نزدیکان واجب النفقه بدهد؟
این‌جانب مقلد امام خمینى (رحمه‌الله) بوده‌ام و به فتواى حضرت‌عالی بر تقلید از ایشان باقى هستم، ایشان در باب روزه مستحبى میفرماید اگر سبب اذیّت پدر و مادر و جدّ شود جایز نیست با توجّه به این مطلب که این‌جانب قادر به ازدواج نمی‌باشم و گرفتن روزه مستحبى را تنها راه جلوگیرى از فعل حرام یافته‌ام و از طرفى هم پدر و مادرم راضى به گرفتن روزه مستحبى توسط من نمی‌گردند و نمی‌توانم آنان را به این امر راضى کنم آیا باوجود چنین شرایطى می‌توان بدون در نظر گرفتن رضایت پدر و مادر روزه گرفت؟
