چنانچه دکتر مریض را از روزه گرفتن منع کند (با توجّه به این‌که بعضى از دکترها نسبت به مسائل شرعى بى اطّلاع هستند) آیا نظریه او در این مورد قابل‌قبول است؟
در برخى بیماری‌ها، مثل نارسایى کلیه، با اطمینان می‌توان به بیمار توصیه نمود که روزه نگیرد امّا در خیلى از موارد به علّت شکی که در اصل بیمارى، یا چگونگى تأثیر روزه بر آن وجود دارد، یا به علّت عدم وجود تحقیقات و نتایج لازم در مورد اثرات روزه بر بسیارى از بیماری‌ها و کلاً به خاطر عدم امکان تعیین نقش روزه بر بیمارى، پزشک واقعاً نمی‌داند روزه را به بیمار توصیه کند یا خیر؟ در این صورت وظیفه پزشک چیست؟
زنى 63 ساله هستم که شش بچه به دنیا آورده‌ام. در دوران حاملگى و شیرخوارگى بچه‌ها (حدود 12 سال) نتوانستم روزه‌بگیرم، پس‌ازآن نیز تاکنون هر وقت خواستم روزه‌بگیرم دچار خونریزى معده شده و با توصیه پزشکان روزه نگرفته‌ام، اکنون تکلیف بنده چیست؟
در مسئله 1450 توضیح المسائل فرموده‌اید: «مرد و زن پیر که روزه گرفتن براى آن‌ها مشکل است می‌توانند روزه را ترک کنند» لطفاً معیار و میزان پیرى را معیّن فرمائید؟
