فردی اذان و اقامه را که یکی از مستحبات نماز است بعد از نیت (مثلاً دو رکعت نماز صبح را می‌خوانم) می‌گفته است و بعد اذان، حمد و سوره را قرائت می‌کرده است و تابه‌حال هم یقین داشته که این شیوه درست است، تکلیف او چیست؟
امروزه اکثر افراد نماز را از روی رساله‌ها بلکه از دیگران یاد میگیرند (پدر مادر؛ کتاب؛ ملای محله، مسجد) اما با توجه به اختلافی که بین مراجع در نحوه نمازخواندن وجود دارد اگر فردی که باید از مرجعی تقلید کند که سلام نماز را مستحب می‌داند اما او به خاطر یادگیری قبلی‌اش سلام را در نماز بدهد اما در ذهن خود آن را از (واجبات) بداند نماز او صحیح است؟
شخصی در نمازش (در نیمه‌شب) این‌گونه نیّت می‌کند: دو رکعت نماز می‌خوانم اگر نماز قضای صبح دارم قضای صبح حساب شود و اگر ندارم نافله شب حساب شود، آیا این‌گونه نیّت کردن در نماز صحیح است؟
در رکعت دوّم نماز عصر متوجه شدم بايد نماز شکسته می‌خواندم، نماز ظهر را کامل خوانده بودم آیا صحيح است که نيت را در رکعت دوم نماز عصر تغيير بدهم و به نماز شکسته ظهر برگردانم؟
من بيمارى دارم که نمی‌توانم نماز بخوانم، نمازخواندنم باعث شده که ناراحتى اعصاب بگيرم وقتى به نمازمي ايستم تپش قلب و دلهره و کلی مشکلات ديگر دارم، به امام حسين قسم نمازخواندم نابودم کرده دارم سلامتيم را از دست می‌دهم اگر ادامه بدهم اين نمازخواندن‌ها من را بيمارستانى می‌کند، وقتى خدا می‌گوید روزه‌ای که باعث بيماري می‌شود را نبايد گرفت، حالا من که نمازخواندنم باعث مريض شدنم می‌شود چه فایده‌ای دارد؟ من بو الله نمی‌توانم نماز بخوانم می‌توانم صبر کنم خوب بشوم بعد بخوانم، اصلاً تکليفم چيست؟
