لطفاً به دو سؤال زیر جواب فرمایید:
الف) گوش دادن به دعاى کمیل و ندبه و عهد و زیارت عاشورا در درون ماشین چه حکمى دارد؟
ب) وقتى درون ماشین هستم و زیارت عاشورا را گوش می‌دهم، یا در خیابان به‌جایى می‌رسم که زیارت عاشورا را می‌خوانند، به قسمت سجده زیارت که می‌رسد چه‌کار کنم؟
بعضی افراد آیه شریفه «انی وجهت وجهی للذی فطر السموات والارض حنیفا و ما انا من المشرکین» را بعنوان دعا چنین قرائت می کنند: «انی وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض عالم الغیب و الشهاده حنیفا و ما انا من المشرکین» آیا تغییر در آیه شریفه قرآن بعنوان دعا جایز می باشد؟
آیا وقتی ما دعا می کنیم وقتی خداوند بخواهد اجابت کند به اصطلاح دلش به رحم می آید (که خداوند از صفت بشری مبرّاست ) و یا با علم الهی خود هر چیزی که درست است انجام می شود و دعا کردن ما فقط نشان دهنده ی افتادگی در برابر خداوند است، در حالی که در قرآن آمده که مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم معنی این جمله چیست(آیا با صفات خداوند جور در می آید)؟ در یک کلام فلسفه ی دعا و نیایش چیست؟
آیا دعا نویسى صرفاً نوشتن دعایى خاصّ در کاغذ، و نگه داشتن به همراه خود مى باشد، یا دستور العملى هم دارد؟ مثل این که نوشته کاغذ را در آب حل کرده، و به کسى بخورانند! یا دعاى خاصّى را بسوزانند! یا در معرض باد قرار دهند! یا زیر سنگ بگذارند! یا آن را دفن کنند! یا در آب روان بیندازند. آیا این دستور العمل ها اعتبارى دارد؟
اگر همه ی امور در دست خداوند است و اگر خداوند متعال مقدّر فرموده که زمان وقوع هر امری چه وقت باشد مانند فرج امام زمان(عج) و شفای مریضان؛ پس دعا کردن به جهت برآورده شده حوائج چه لزومی دارد؟
در بعضی کتب مذهبی نوشته شده است که اگر کسی این دعا را بخواند، تمام گناهان او بخشیده می شود و یا اگر کسی این صلوات را بفرستد، جهنم بر او حرام می شود؛ این مطالب با عقل جور در نمی آید، نظر حضرتعالی چه می باشد؟
در خصوص حدیثی که می فرماید: دعا تحت قبّه امام حسین(علیه السلام) مستجاب است؛ آیا مراد از قبّه، اعم از زیر گنبد امام حسین(علیه السلام) و مجلس سوگواری ایشان می باشد؟
