بعضى از دانشجویان در سال‌های انتهايى تحصيل قادر به کارکردن در رشته تحصيلى خود و كسب درآمد هستند، آيا بايستى با دريافت اولین حقوق، براى خود سال خمسى تعيين كنند؟
مشاهده می‌شود كه برخى از دانشجویان و اساتيد پزشكى از امكانات دولتى و بیت‌المال، مثلاً فرم‌های بيمارستانى و كاغذهاى مکتب‌های استفاده شخصى می‌کنند، درحالی‌که هزينه اين وسايل يا از بیت‌المال تأمين می‌شود، يا به هزينه بيماران اضافه‌شده و از آنان گرفته می‌شود. آيا اين كار جايز است؟
در مراكز آموزشى كه براى آينده پزشك متخصص تربيت می‌نمایند، به دليل كمى مهارت فی‌نفسه دستياران و دانشجویان، عوارض و خطراتى متوجه جان بيمار می‌گردد; اگر احياناً نقص عضوى واقع شود، يا بيمار فوت كند، آيا دستيار مربوطه ضامن است، يا پزشك مسئول و استاديار مربوطه؟
در معاينات و درمان‌هایی كه توسّط دانشجویان رشته پزشكى، انترنها و مانند آن صورت می‌گیرد، چنانچه ضرر و خسارت مالى يا جانى متوجّه بيمار گردد، چه كسى ضامن است؟
دانشجویان پزشکی با توجه به گذراندن طرح اجباری خود در بیمارستان‌ها برای مداوای مریض‌های نامحرم به‌ناچار با آن‌ها برخورد دارند و همچنین با توجه به نوع پوشش )مقنعه سفید(سایه‌ای از موهایشان پیدا است تکلیف این دو مورد چیست؟
من برخلاف ضوابط و مقرّرات در كنكور شركت كرده و در رشته پزشكى قبول‌شده‌ام. مثلاً مشمول بوده و دفترچه آماده‌به‌خدمت تهيّه نکرده‌ام، يا سرباز فرارى بوده و با جعل پايان خدمت امتحان‌داده‌ام، يا از اين قبيل، ولى در امتحانات تقلّبى نکرده‌ام و اكنون دچار عذاب وجدان شده‌ام، وظيفه شرعى من چيست؟
چه امورى بايد مهم‌ترین اولویت‌های تعيين رشته براى دانشجویان پزشكى باشد؟ درآمد بيشتر و زحمت كمتر؟ نيازهاى جامعه؟ كاهش برخورد با غير هم‌جنس يا امور ديگر؟
