هرگاه شخصى به خاطر عشق و علاقه‌ای كه به حضرات معصومين علیهم‌السلام دارد، سالانه چند مرتبه به زيارت اماكن مقدسه (مکه و مدينه و سوريه و عراق) سفر كند چه حكمى دارد؟
اخیراً در بعضى مجامع و هیئت‌های مذهبى اشعارى سروده و خوانده می‌شود كه در ضمن آن، لفظ جلالِ «الله» را به ذوات مقدسه معصومين و مانند آن بزرگواران نسبت می‌دهند. مثلاً گفته می‌شود من على اللهی‌ام، يا من حسين اللهی‌ام و يا زينب اللهی‌ام. آيا بيان این‌گونه اشعار، جواز شرعى دارد؟
