چنانچه پس از عقد و نزدیکى مشخّص گردد که یکى از طرفین خنثاى مشکل است، عقد چه حکمی‌دارد؟ آیا بهتر است طلاق داده شود، یا این‌که از اوّل باطل بوده، یا طرف حقّ فسخ دارد؟
زن و مردی با طلاق بائن(بائن یائسه) از یکدیگر جدا شده و زوجه کلیّه مهریه خویش را بذل می نماید. ولیکن ده روز بعد با مراجعه به دفترخانه ای که طلاق در آن صورت گرفته زوجه به مهریه و زوج به زوجیت رجوع می کند و مراتب در سند ازدواج (ازدواج قبلی) و شناسنامه هر دو ثبت می شود. با توجه به این مطلب آیا احکام زوجیّت بر آن ها بار می شود و از یکدیگر ارث می برند؟
