پسری 19 ساله هستم که تاکنون صرفاً مذهب شناسنامه‌ای داشتم، یعنی تابه‌حال حتی اگر شهادتین را گفته باشم، اعتقادی به آن نداشتم، چراکه هیچ ادله‌ای برای اثبات لا اله الا الله و محمد رسول‌الله و علی ولی‌الله نداشتم، از همین رو از کودکی همیشه گفته‌ام که من مسلمان نیستم و به وجود خدا هنوز اعتقاد ندارم و به همه‌چیز شک دارم. از آن زمان تا به امروز به هر روش ممکن ازجمله تحقیق، مطالعه و مباحثه توانستم به اصل و حقیقت اسلام نائل آیم و بعثت، حقانیت نبی اکرم، قرآن اعجاز جاوید و ولایت امیرالمؤمنین را درک کنم، لذا تازه با اعتقاد قلبی شهادتین را گفتم: اشهد ان لا اله الا الله. حالا بر خود واجب میدانم احکام را هر چه سریع‌تر بدانم. سؤال آن است که با توجه به اینکه به‌حق اسلام نیاورده بوده و مسلمان محسوب نمی‌شدم، آیا انجام نماز و روزه‌‌های گذشته و کفاره روزه‌ها بر من واجب است، یا خیر؟ لطفاً راهنمایی کنید؟
مردی گرچه مسلمان‌زاده ولی کافر است و ضروریاتی مانند اعتقاد به نبی و نماز و روزه و حج و ... را نه اعتقاد دارد و نه انجام می‌دهد بلکه گاها تمسخر نیز می‌کند فرزند حاصل از ازدواج این مرد با زنی مسلمان ازنظر شرع حرام‌زاده محسوب می‌شود یا حلال‌زاده است؟
فردی به بنده پیشنهاد داده اگر به دین آن‌ها رو بیاورم (غیر از اسلام) خانه و زندگی خوبی برایم فراهم می‌کنند. بنده از ناچاری و بدبختی قبول کنم. نظر حضرت‌عالی چیست؟
جنابعالى در ابتداى رساله مرقوم فرموده‌اید: «عقیده مسلمان به اصول دین، باید از روى دلیل باشد» اگر مسلمانى به دنبال تحقیق رفت و درنتیجه دینى غیر از اسلام را برگزید، آیا حق دارد پیرو آن دین شود؟ آیا حکم مرتد بر او جارى نمی‌شود؟ اگر جارى می‌شود، چرا؟ آیا این فتوا با فتواى به لزوم تحقیق در اصول دین و عدم جواز تقلید در آن سازگار است؟ اصولاً کسى که می‌داند، اگر به نتیجه‌ای غیر از دین پدر و مادرش برسد کشته خواهد شد، چگونه می‌تواند بافکری آزاد در اصل دین تحقیق کند؟
