تبعیت از دستور استادى که مقیّد به فرایض شرعى نیست و باوجود دانشجویان دختر به دانشجویان پسر دستور معاینه زنان بیمار را میدهد چه حکمیدارد؟ البتّه تمرّد از دستور استاد ممکن است در نمره قبولى یا رد او دخالت داشته باشد؟
آیت الله العظمی مکارم شیرازی امروز در همایش نکوداشت استاد خود، مرحوم آیت الله العظمی سید محمد محقق داماد که در سالن همایش های پژوهشکده علامه طباطبایی(ره) قم برگزار شد حضور پیدا کردند.
آیا این مطلب که «اگر کسى بخواهد به کمالات معنوى برسد، باید ادعیه و اذکار را مانند دارو بداند و آن را زیر نظر طبیب روحانى و مجتهد مصرف کند؛ زیرا ادعیه داراى مراتب روحى است» صحیح است؟
استاد ما به بچه ها روزاول گفت هرکس بعداز من وارد کلاس شود باید شیرینی بخرد وگرنه نمیتواند وارد کلاس شود، اگرکسی ازروی ناچاری و برای اینکه غیبت نخورد وبدون رضایت خود شیرینی بخرد خوردن آن شیرینی حلال است؟
در هند رسم است برای احترام به استاد، دانشجو هنگام دریافت مدرک تحصیلی خود جلوی استاد خم میشود و دست روی پای او میگذارد،اگر انجام ندهند این کار بیاحترامی محسوب میشود، انجام چنین کاری چه حکمی دارد؟ (ضمنا این کار را در برابر مادر و پدر و هر بزرگی انجام میدهند)
در ورزش تکواندو جهت احترام گذاشتن، ورزشکار بایستی پاها را جفت کرده و سر و بدن خود را حدوداً 45 درجه خم کند و احترام بگذارد. آیا این نوع احترام گذاشتن، نوعی تعظیم در برابر غیر خدا تلقی نمیشود؟
حکم مشاهده دستها و موهاى سروصورت زن، بیش از مقدار شرعى که در هنگام نوشتن روى تختهسیاه ظاهر میگردد چگونه است؟ (البتّه بهمنظور تفهیم استاد و دریافت و درک دانشجویان).
پيروى از دستورات اساتيدى كه مقيّد به ضوابط شرعى نيستند، مثلاً باوجود دانشجویان همجنس به دانشجوى غير همجنس دستور معاينه بيمار را میدهند، چه حكمى دارد؟ با توجّه به اينكه سرپيچى از دستور آنان ممكن است در نمره قبولى دانشجو تأثیرگذار باشد.
اگر دانشجوى پزشكى از اسرار استادش، كه پزشك است آگاه باشد و فساد اخلاقى او را بداند، وظیفهاش چيست؟ درحالیکه بقيّه او را كاملاً مؤمن میدانند و در مسائل بسيارى به او مراجعه میکنند.
بهمنظور تأمين برخى از هزینههای تحصيل مجبورم در ضمن تحصيل کارکنم، ولى وقت برخى از درسها همزمان با ساعت كار است و با توجّه به آشنايى استاد با وضعيت من، اجازه داده كه در آن ساعت در كلاس حاضر نشوم، امّا موقع امتحان بايد امتحانداده و نمره لازم را بياورم. درصورتیکه مادّه درسى مرتبط با رشته درسیام (پزشكى) باشد، يا ارتباطى نداشته باشد حكم چيست؟
اگر استادى در درس اعلام كند كه «من رضايت ندارم فردى درس مرا ضبط و تكثير كند» اما كسى اين كار را كرد آيا فقط تكليفا مرتكب حرام شده يا از نظر وضعى حرف استاد نافذ بوده واين شاگرد مالك مطالب ضبط شده نيست؟
آیا این مطلب که «اگر کسى بخواهد به کمالات معنوى برسد، باید ادعیه و اذکار را مانند دارو بداند، و آن را زیر نظر طبیب روحانى و مجتهد مصرف کند؛ زیرا ادعیه داراى مراتب روحى است» صحیح است؟